Ynske zit in het 2e jaar van de 3-jarige BBL-opleiding tot doktersassistent. Hiervoor werkte ze als verzorgende IG, maar dit kon helaas niet meer vanwege lichamelijke klachten. Ze heeft nu een nieuwe plek gevonden waar ze haar passie ook kan uitoefenen: zorgen voor mensen. Hoe ben je op het idee gekomen om doktersassistent te worden?Hiervoor heb ik als verzorgende IG gewerkt. Door lichamelijke klachten heb ik door middel van beroepskeuze testen en mijn passie voor zorgen voor mensen gekozen voor doktersassistente. Ik volg nu de 3-jarige BBL-opleiding via het Deltion in Zwolle. Inmiddels zit ik alweer in het tweede leerjaar. Wat zijn de verschillen tussen je vorige werk als verzorgende…
-
-
Marrit: “Door de bloeddonoren en de stamceldonoren sta ik nu weer met beide benen in het leven”
Marrit voelde zich futloos en zat niet lekker in haar vel. Waar ze eerst dacht dat het kwam door een druk studentenleven als hbo verpleegkundige in opleiding, bleek het toch erger dan verwacht. Na meerdere onderzoeken kwam de diagnose paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie, ook wel PNH genoemd. Kort hierna werd ze ook gediagnosticeerd met aplastische anemie. Ze moest een stamceltransplantatie ondergaan. Ze vertelt over de weg naar de diagnose en over de stamceltransplantatie. Het verhaal begon allemaal tijdens mijn fantastische stage op de afdeling hematologie. Ik studeerde toen hbo verpleegkunde en zat in mijn 3e jaar. Februari 2021 zat ik niet lekker in mijn vel, maar ik dacht dat het kwam…
-
Roy is kinderverpleegkundige in het WKZ: “Het aanpassen op leeftijdsniveau en bewust worden dat er een belevingswereld omheen schuil gaat, vind ik interessant”
Roy is inmiddels bijna vier jaar werkzaam als kinderverpleegkundige in het Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ). Waarom heeft hij gekozen voor de zorg voor kinderen? Wat is het verschil tussen de zorg voor kinderen en de zorg voor volwassenen/ ouderen? En heeft hij ambities voor in de toekomst? Waarom heb je gekozen om te werken met kinderen in plaats van volwassenen/ ouderen?Tijdens mijn opleiding tot verpleegkundige heb ik verschillende stages gehad, zowel in de ouderenzorg als met kinderen. Daar viel het mij wel op dat ik tijdens mijn stage op de kinderdagbehandeling het het meest naar mijn zin had. Het aanpassen op leeftijdsniveau en bewust worden dat er een belevingswereld omheen schuil…
-
Mariska: “De overstap van babydozen vol cadeautjes naar informatiemappen over chemotherapie en pruikensessies was bizar en bijna niet te bevatten”
Mariska kreeg in 2016 de diagnose hodgkin lymfoom, ze was op dat moment 34 weken zwanger. Kanker maakt nu al bijna 7 jaar deel uit van haar leven en dat van haar gezin. In het najaar van 2015 ging een lang gekoesterde wens in vervulling, toen ik na een IVF-traject zwanger bleek. Dolgelukkig was ik samen met mijn vriend Jeroen. Maar gek genoeg had ik ook het gevoel dat er een donderwolkje boven mijn hoofd hing. Rond de 32e week van mijn zwangerschap ontdekte ik een knobbeltje op mijn borstkas. Mijn huisarts deed het af als ‘totaal onschuldig’. Het triggerde iets bij me, temeer omdat mijn vader in 2012 was…
-
Hillegonde: “Ik werk op gevoel, ik hou van de kids en doe waarvan ik denk dat het op dat moment het juiste is”
Hillegonde (33) is werkzaam als kinderverpleegkundige bij Expertcare in het gespecialiseerde kindteam. Zij leveren ziekenhuisverplaatste zorg thuis bij kinderen van 0-18 jaar oud. In haar werk maakt ze, hoe verdrietig ook, het overlijden van kinderen mee. Ze vertelt erover in deze gastblog. Een collega uit een andere regio belt met de vraag of ik haar wil ondersteunen bij een terminaal kind. Ze heeft dit nog niet vaak bij de hand gehad en dan is het fijn als je samen kan gaan. Ik moet een uurtje rijden, de zon zakt voorzichtig achter de bomen en ziet er prachtig uit op deze septemberavond. Het beeld laat me even stilstaan bij de situatie. Eigenlijk…
-
Simone is doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie: “Het leven gaat door, het ziek-zijn en het ziekenhuis ís hun leven, ongeacht de afloop. Daar help je aan mee als je het Prinses Máxima Centrum steunt, op welke manier dan ook”
Simone werkt ruim 4 jaar als doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Ze ziet in haar werken beide kanten van het ziekteproces: aan de ene kant de kinderen die na hun ziekteproces weer genezen, maar ook kinderen die overlijden. Een baan in het Prinses Máxima Centrum wordt in eerste instantie meestal niet als de meest aantrekkelijke job gezien. Het verdriet, de pijn en onnoemlijk grote zorgen van de patiënten en hun familie doen mensen fronsen. Vaak probeer ik uit te leggen dat het in ieder geval al erg fijn is om iets te kunnen doen. Machteloosheid bestaat nog steeds, maar tegelijkertijd kun je in ogenschijnlijk kleine dingen van…
-
Isa bleek op 23-jarige leeftijd netvliesloslating te hebben: “Ze hebben een bandje 360 graden om mijn oog gezet en strakgetrokken, waardoor het netvlies weer op zijn plek wordt gehouden”
Netvliesloslating is een oogaandoening wat normaal gesproken bij oudere mensen kan voorkomen. Helaas gebeurde dit bij Isa al op 23-jarige leeftijd. Vrijdag 20 januari moest je spoedoperatie ondergaan vanwege netvliesloslating in je linkeroog. Wat voor klachten ervaarde je hiervan?Ik merkte tijdens een spelletjesavond op donderdagavond dat ik in mijn linkeroog maar tot de helft kon zien. De onderste helft van mijn zicht was waziger dan ik gewend was, maar omdat ik lenzen draag in beide ogen, met links een hele hoge sterkte van -7, dacht ik dat er misschien een scheurtje in de lens zat. Toen ik naar bed ging en mijn lenzen had uitgedaan, merkte ik eigenlijk dat het…
-
Rust zacht, lieve Yvian
13 april 2022 kwam de gastblog van Yvian online. Hierin schreef ze over haar ongeneeslijke longkanker en de impact op haar leven en dat van haar dochters. Vandaag, 16 februari 2023, kwam het bericht naar buiten dat Yvian gisteren is overleden. Ik volgende Yvian en haar ziekteprcoces en benaderde haar met de vraag of ze een gastblog wilde schrijven voor MediViews. En dat wilde ze! “Ja tuurlijk sta ik daar voor open!” Ze schreef een mooie gastblog over het passen van trouwjurken mer haar dochters, Shivah en Shaola. Een mooie, maar ook heftige gastblog met de harde realiteit. “Tuurlijk is dit niet hoe ze er op dé dag uit zullen…
-
Fleur: “In mei kwam ik bij de internist in het ziekenhuis en kreeg ik de diagnose papillaire schildkliercarcinoom”
Fleur was 21 jaar toen ze in de trein onderweg naar huis een bultje in haar hals opmerkte. Wat eerst een onschuldig bultje scheen te zijn, bleek papillaire schildkliercarcinoom te zijn. In het voorjaar van 2021, midden in de COVID periode, begon het verhaal. Ik was toentertijd 21 jaar oud. Mijn leven ging zijn gangetje, ik was zat in het 3e jaar van mbo verpleegkunde. Ik was druk met stage lopen en het leren. Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een bultje in mijn hals Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een…
-
Laura heeft de ziekte van Cushing: “Mijn dagelijks leven wordt enorm beïnvloedt door de klachten ten gevolge van de ziekte van Cushing”
In 2018 kreeg Laura onverklaarbare koorts en vermoeidheid, in de loop van de tijd kwamen daar allerlei vage klachten bij: gewichtstoename, een hoge hartslag, een opgejaagd gevoel en een veranderde menstruatiecyclus. Bij één van de vele bezoeken aan de eerste hulp werd een onmeetbare cortisolwaarde vastgesteld. En toen ging het balletje rollen; er werden meerdere onderzoeken gedaan en uiteindelijk kreeg ze in juni 2022 de diagnose: de ziekte van Cushing. Bij het syndroom van Cushing is sprake van een overproductie van het hormoon cortisol, wat gepaard gaat met verschillende (mogelijke) klachten. Het begon in 2018 met onverklaarbare koorts en vermoeidheid. “Waar ik het meeste hinder van had was de extreme…