Hillegonde (33) is werkzaam als kinderverpleegkundige bij Expertcare in het gespecialiseerde kindteam. Zij leveren ziekenhuisverplaatste zorg thuis bij kinderen van 0-18 jaar oud. In haar werk maakt ze, hoe verdrietig ook, het overlijden van kinderen mee. Ze vertelt erover in deze gastblog. Een collega uit een andere regio belt met de vraag of ik haar wil ondersteunen bij een terminaal kind. Ze heeft dit nog niet vaak bij de hand gehad en dan is het fijn als je samen kan gaan. Ik moet een uurtje rijden, de zon zakt voorzichtig achter de bomen en ziet er prachtig uit op deze septemberavond. Het beeld laat me even stilstaan bij de situatie. Eigenlijk…
-
-
Simone is doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie: “Het leven gaat door, het ziek-zijn en het ziekenhuis ís hun leven, ongeacht de afloop. Daar help je aan mee als je het Prinses Máxima Centrum steunt, op welke manier dan ook”
Simone werkt ruim 4 jaar als doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Ze ziet in haar werken beide kanten van het ziekteproces: aan de ene kant de kinderen die na hun ziekteproces weer genezen, maar ook kinderen die overlijden. Een baan in het Prinses Máxima Centrum wordt in eerste instantie meestal niet als de meest aantrekkelijke job gezien. Het verdriet, de pijn en onnoemlijk grote zorgen van de patiënten en hun familie doen mensen fronsen. Vaak probeer ik uit te leggen dat het in ieder geval al erg fijn is om iets te kunnen doen. Machteloosheid bestaat nog steeds, maar tegelijkertijd kun je in ogenschijnlijk kleine dingen van…
-
Fleur: “In mei kwam ik bij de internist in het ziekenhuis en kreeg ik de diagnose papillaire schildkliercarcinoom”
Fleur was 21 jaar toen ze in de trein onderweg naar huis een bultje in haar hals opmerkte. Wat eerst een onschuldig bultje scheen te zijn, bleek papillaire schildkliercarcinoom te zijn. In het voorjaar van 2021, midden in de COVID periode, begon het verhaal. Ik was toentertijd 21 jaar oud. Mijn leven ging zijn gangetje, ik was zat in het 3e jaar van mbo verpleegkunde. Ik was druk met stage lopen en het leren. Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een bultje in mijn hals Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een…
-
The Family Doctor: “Het zorginfarct komt er op neer dat er meer mensen zijn die hulp nodig hebben of willen, dan dat er mensen zijn die hen die hulp kunnen of willen geven”
‘The Family Doctor’ is op verschillende social media kanalen bekend om haar laagdrempelige account, waarop ze haar ervaringen als huisarts deelt, maar ook medische kennis deelt en vragen beantwoordt. Het zorginfarct is een groot probleem, en als huisarts merkt zij dat als geen ander. Ze vertelt erover in deze gastblog! Een dokter nodig? Sorry, die zijn op. De meeste mensen/ jongeren die een titel met het woord ‘zorginfarct’ erin lezen, klikken weg. Dus toen ik deze blog begon te schrijven verzon ik deze titel. Het woord zorginfarct zegt de meeste mensen niets tot weinig, klinkt niet sexy en als iets wat alleen interessant is voor mensen boven de 50 jaar.…
Related Posts
Kris: “Mijn diagnose verandert niet wie ik ben en wie ik was, maar wel wie ik, door de manier waarop er naar mij gekeken werd, geworden ben”
Mariëlle: “Mensen onderschatten bij ziekte, maar ook zeker bij gezondheid, vaak het belang om er samen over te praten”
Eline: “Het was mijn eerste keer dat ik iemand overleden vond”
-
Melissa: “Het is rouwen om het leven dat ik kwijt ben, zonder te weten of ik het ooit terugkrijg”
Melissa had bijna haar studie tot verpleegkundige afgerond, tot ze een maand na haar stage op de IC corona kreeg. Hierdoor heeft ze langdurige klachten opgelopen, ook wel ‘long COVID’ genoemd. Het had een droomstage moeten worden. Het begin van mijn afstuderen, met nog maar een halfjaar opleiding tot volwaardig verpleegkundige te gaan. Het nieuws dat ik geplaatst was voor een stage op IC had me niet gelukkiger kunnen maken. Ik volgde het Honoursprogramma Critical Care aan de Hogeschool van Amsterdam, waarvoor we gespecialiseerde stages liepen in de acute zorg, extra tentamens hadden en meer competenties in kortere tijd moesten behalen om door te mogen met de opleiding. Een studieprogramma…
Related Posts
Hillegonde: “Ik werk op gevoel, ik hou van de kids en doe waarvan ik denk dat het op dat moment het juiste is”
Eva: “Eén dag later kreeg ik, tegen alle verwachtingen van de artsen in, de diagnose borstkanker”
Chantalle: “Ik wil naast diegene lopen en een steun zijn in de zoektocht naar optimaal welzijn”
-
Kris: “Mijn diagnose verandert niet wie ik ben en wie ik was, maar wel wie ik, door de manier waarop er naar mij gekeken werd, geworden ben”
Kris is door verschillende aandoeningen (EDS en dysautonomie) rolstoelgebonden. Het duurde lang voordat ze de diagnose EDS kreeg, waardoor ze een rolstoel aan kon schaffen en weer haar (bewegings)vrijheid terugkreeg. Ook al is Kris rolstoelgebonden, houdt haar dat niet tegen om toch de wereld rond te reizen en te ontdekken. Het land verlaten en besluiten naar het onbekende te gaan waar alles nog onzekerder is. Al een jaar lang reis ik met mijn elektrisch aangedreven rolstoel door heel Europa. In mijn eentje met backpack via bus, trein en boot heb ik al meer dan 60 bestemmingen bezocht en heb ik ervoor te gekozen mijn vrijheid te vieren. De vrijheid die…
-
Maud: “Ik ben een chemo-bourgondiër”
In 2013 werd Maud (31) op 21-jarige leeftijd gediagnostiseerd met borstkanker. In 2017 werden uitzaaiingen in de lever, longen en botten ontdekt. Ze is inmiddels al ruim 5 jaar onder behandeling voor uitgezaaide borstkanker. Door de behandelingen is haar geur- en smaakbeleving soms anders is. Maar haar voorliefde voor lekker eten heeft ze nog steeds. Ze noemt zichzelf ook wel een ‘chemo-bourgondiër’! Bourgondiër – zelfstandig naamwoord. Uitspraak: bour-gon-di-er. Betekenis: Iemand die geniet van de goede dingen van het leven, die zwierig leeft. ‘Ik drink iedere avond een goed glas wijn, ik ben een echte bourgondiër.’ Oké, ik moet eerlijk bekennen dat ik bijna geen wijn drink. Maar in de rest…
-
Svea: “Voor mij is geneeskunde niet enkel het behandelen van een ziekte of aandoening”
Svea is master student geneeskunde. Ze heeft inmiddels al meerdere jaren ervaring in verschillende ziekenhuizen. Door deze ervaring heeft ze nu voor zichzelf een duidelijk beeld wat voor dokter zij zelf wil worden. Inmiddels huppel ik een aantal jaar rond in het ziekenhuis. Het is een plek waar ik mij thuis voel, mag leren en een plek waar mijn toekomst ligt. In die jaren heb ik veel verschillende zorgprofessionals mogen ontmoeten en met ze samengewerkt. Inmiddels is het voor mij wel duidelijk geworden wat voor arts ik later wel én niet wil worden. Ik heb veel bewondering voor artsen met passie voor hun vak Ik heb veel bewondering voor artsen…
Related Posts
Mariëlle: “Mensen onderschatten bij ziekte, maar ook zeker bij gezondheid, vaak het belang om er samen over te praten”
Manon: “Het Medisch Regiecentrum is een digitale zorgafdeling en vervult een centrale rol bij het verlenen van zorg op afstand”
Yvian: “Op dat moment zijn er ook opeens veel toekomstige speciale momenten die je waarschijnlijk niet meer mee zal mogen maken”
-
Romy: “Tijdens de visites zijn wij de rechterhand van de huisarts”
Naast haar studie hbo pedagodiek werkt Romy (onder andere) als huisartsenchauffeur. Iets wat voor velen onbekend is. Ze vertelt wat haar taken en verantwoordelijkheden zijn! “Wat doe je eigenlijk in je dagelijkse leven?” Dat is een vaak gestelde vraag wanneer je iemand leert kennen. Mijn antwoord is vaak best uitgebreid, want nu dat ik het schrijf besef ik dat ik eigenlijk best veel doe. Eigenlijk ben ik een 20-jarige hbo pedagogiek studente, maar daarnaast ben ik ook vrijwillige brandweervrouw en werkzaam als huisartsenchauffeur. Daar komt dan ook nog een sociaal leven bij en de avonden als jeugdleider bij het Young Fire & Rescue Team. Oh ja en ook af en…
-
Yasemin: “Door losse diensten aan te nemen, heb je veel variatie in je werk”
Yasemin (24) is afgestudeerd als maatschappelijk werker in Den Bosch. Ze werkt nu als zzp’er in de zorg. In 2018 ben ik afgestudeerd als maatschappelijke werker niveau 4. Tijdens mijn studie tijd droomde ik over een baan waar ik mijn eigen uren kon bepalen, waar ik mijn plezier uit kon halen en waar ik zelf hard voor wilde werken om iets op te zetten als eigen bedrijf zonder ergens vast te zitten, zoals een team. Voordat ik als zzp’er aan de slag ben gegaan, heb ik taarten gebakken om te verkopen als zelfstandig bedrijf. Helaas hield ik dit niet lang vol, omdat ik mijn passie niet kon uiten en er…
