Gastblogs

Melissa: “Inmiddels werk ik bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin, iets wat tien jaar geleden door tal van hulpverleners als onmogelijk werd geacht”


Melissa (30 jaar) is mag zich sinds juli vorig jaar (2022) psycholoog MSc noemen. Zelf heeft ze ook geen makkelijke jeugd gehad: ze had een eetstoornis. Ze kreeg te horen dat haar leven ‘kliniek in, kliniek uit’ zou worden, maar ze besloot het tegendeel te bewijzen en werkt nu bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin.


Jaren geleden kreeg ik te horen dat ik maar beter kon accepteren dat mijn leven niet anders zou worden dan kliniek in, kliniek uit. Op mezelf wonen, studeren en een baan… dat moest ik maar vooral uit mijn hoofd zetten. Een normaal leven, dat was eigenlijk min of meer onmogelijk. Leren leven met m’n eetstoornis, dat was het hoogst haalbare. Ik besloot dat ik het tegendeel wilde bewijzen en dat mag ik nu iedere dag weer doen. Inmiddels werk ik bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin, iets wat tien jaar geleden door tal van hulpverleners als onmogelijk werd geacht.

Werken binnen FACT betekent dat mijn dagen nooit hetzelfde zijn

Werken binnen FACT betekent dat mijn dagen nooit hetzelfde zijn. Iedere dag is weer anders en ik weet nooit zeker hoe mijn dagen zullen lopen. Het leukste aan het werk vind ik de diversiteit in de dagen. De ene dag zit ik vooral op kantoor, waar ik jongeren spreek en overleg met collega’s en de volgende dag ga ik langs bij jongeren thuis, mee naar gesprekken op school en adviseer ik collega’s binnen een woonvorm. Op sommige dagen kan het hectisch zijn, zeker als het met veel jongeren niet goed gaat. Dan zijn er echt wel momenten waarop ik me afvraag waarom ik dit werk toch zo graag wilde doen, maar dan denk ik terug aan de mooie momenten en weet ik weer waarom ik hiervoor koos.

Die kleine momenten en overwinningen, dat is waar ik iedere dag weer mijn bed voor uitkom!

Laatst had ik een gesprek met een jongere die pas bij ons in zorg is gekomen. Er waren wat lastige dingen waar ze over wilde praten, maar omdat er veel wisselingen zijn geweest voor haar qua hulpverleners, vond ze dit erg lastig. Toen we het na een poosje hadden over dieren en ik vertelde dat ik regelmatig mijn eigen (oud hulp)hond Bhodi inzet in de sessies, verscheen er een grote glimlach op haar gezicht. Laatst zijn we daadwerkelijk gaan wandelen met en was zij zelfs zo dapper dat ze samen met Bhodi langs zwanen met jongen liep! Die kleine momenten en overwinningen, dat is waar ik iedere dag weer mijn bed voor uitkom!


Je kan Melissa volgen op haar Instagram!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *