Marlie en Marie-Anna volgen de opleiding verloskunde (vroedkunde) in België. Ze zitten nu in hun 2e jaar. Ze vertellen over hun keuze voor België, de opleiding en hun eerste bevalling. Hoe zijn wij tot deze opleiding gekomen? Marlie: Tijdens de biologielessen op de middelbare school was ik heel erg geboeid door de zwangerschap, het ontwikkelen van een embryo tot een foetus in het vrouwelijke lichaam, en de bevalling. Ik wilde graag vrouwen bijstaan in dit bijzondere moment in hun leven. Marie-Anna: Mijn droom om verloskundige te worden is ontstaan vanuit een passie om vrouwen bij te staan en te coachen bij de meest bijzondere gebeurtenis van het leven. Iemand zichzelf sterk…
-
-
Claudia: “Op het dieptepunt van mijn leven heb ik het besluit genomen om te gaan leven als een gezonde, vitale vrouw”
Claudia viel op eigen kracht 39 kilo af. Ze vertelt over haar proces en hoe ze dit heeft kunnen bereiken. Hoe ik 39 kilo ben afvallen, is denk ik wel de meest gestelde vraag die ik krijg. Eigenlijk is het antwoord heel eenvoudig. Op het dieptepunt van mijn leven heb ik het besluit genomen om te gaan leven als een gezonde, vitale vrouw en ben ik in een app mijn voeding gaan bijhouden. Ik ben gaan wandelen, heel veel gaan wandelen en later ook gaan fietsen. Het klinkt heel eenvoudig, en voor mijn gevoel was het ook zo. Doordat ik zoveel vragen kreeg, ben ik later alle puzzelstukjes van mijn…
Related Posts
Jade: “Ik was op dat moment 14 jaar en moest aan de chemo”
Shannen kreeg bij de 20 weken echo te horen dat het hartje van haar dochtertje Faith niet meer klopte: “Ineens waren daar woorden die ik nooit had verwacht, namelijk: ‘Ik zie een hoofd, maar zie geen hartje meer kloppen'”
Marja: “Niet alleen was ik mijn werk kwijt, maar ook mijn identiteit”
-
Melissa: “Inmiddels werk ik bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin, iets wat tien jaar geleden door tal van hulpverleners als onmogelijk werd geacht”
Melissa (30 jaar) is mag zich sinds juli vorig jaar (2022) psycholoog MSc noemen. Zelf heeft ze ook geen makkelijke jeugd gehad: ze had een eetstoornis. Ze kreeg te horen dat haar leven ‘kliniek in, kliniek uit’ zou worden, maar ze besloot het tegendeel te bewijzen en werkt nu bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin. Jaren geleden kreeg ik te horen dat ik maar beter kon accepteren dat mijn leven niet anders zou worden dan kliniek in, kliniek uit. Op mezelf wonen, studeren en een baan… dat moest ik maar vooral uit mijn hoofd zetten. Een normaal leven, dat was eigenlijk min of meer onmogelijk. Leren leven…
Related Posts
Hillegonde: “Ik werk op gevoel, ik hou van de kids en doe waarvan ik denk dat het op dat moment het juiste is”
Kiki: “Ik heb meerdere afknellingen van grote aderen en dat zorgt voor de nodige problemen”
Mariëlle: “Mensen onderschatten bij ziekte, maar ook zeker bij gezondheid, vaak het belang om er samen over te praten”
-
Kim: “Op een gegeven moment kreeg onze driejarige peuter 4 zakjes Forlax, 1 kauwtablet magnesiumhydroxide en 75 ml Lactulose per dag”
Noah, het nu 5-jarige zoontje van Kim, had sinds kleins af aan problemen met zijn ontlasting. Noah was het eerste kindje van Kim en haar man. Ze hadden dus geen referentiekader. Tóch wisten ze dat het niet goed was. Ze vertelt over deze periode. Dit is deel 1 van haar verhaal! Toen wij in 2017 na een lang traject eindelijk zwanger waren sprongen we een gat in de lucht. En hoewel de zwangerschap enorm zwaar was, vanwege bloedverlies en prematuur gebroken vliezen, werd er na 37 weken een gezond jongetje geboren. Naast dat hij wat moeite had met het bewegen van zijn rechterkant, zagen we nog niet veel geks aan…
Related Posts
Frieda: “Al zou ik weer 40% van mijn oude leventje kunnen oppakken, dan is het weer leven en geen overleven”
Annemiek: “Nu ik sinds een jaar of twee voel dat ik een stuk steviger in het leven sta en er zelfs van kan genieten, mocht de kinderwens zich openbaren en groeien”
Mariëlle: “Vergeet niet dat emoties menselijk maken”
-
Wendy: “Het is soms niet in woorden uit te drukken in welke wereld we nu al bijna twee jaar leven”
2 juli 2021 is een dag die Wendy niet snel zal vergeten. Op deze dag kreeg haar destijds 14-jarige dochter Jade te horen dat ze kanker heeft. Jade bleek een grote tumor in haar keel te hebben, een rhabdomyosarcoom (spierceltumor). Wendy vertelt over het proces tot nu toe. 2 juli 2021Een dag die begon als een normale dag. Later bleek dit de dag te zijn die ons leven compleet veranderde. Het zou nooit meer hetzelfde worden! Aan het gezicht van onze huisarts was duidelijk te zien dat er écht iets helemaal mis was Jade sprak de weken ervoor wat onduidelijk en daarnaast snurkte zij erg hard. Het klonk of er…
-
Sarah: “De verwondering en blijdschap over het feit dat ik blijkbaar nog bestond, zal ik nooit vergeten”
Sarah was pas twee maanden oud toen haar ouders van de huisarts te horen kregen dat ze taaislijmziekte (CF) heeft. In haar kinderjaren ging het nog best goed, maar naarmate ze ouder werd kreeg ze steeds meer klachten. Dit is deel 3 van haar verhaal! Sarah deelde al eerder deel 1 en deel 2 van haar verhaal. Ze vertelde toen onder andere over haar diagnose en haar klachten. Je kan deel 1 van het verhaal van Sarah hier lezen! En deel 2 hier! Het verloop van de dubbele longtransplantatie en het leven erna Nadat de chirurg de OK binnenliep met het nieuws dat de operatie door kon gaan, werd ik onmiddellijk in…
Related Posts
Cynthia: “Ik denk nog vaak aan die avond”
Melissa: “Inmiddels werk ik bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin, iets wat tien jaar geleden door tal van hulpverleners als onmogelijk werd geacht”
Sarah: “Het is heel dubbel, want je hoopt zo hard op een beter leven voor jezelf en de mensen in jouw eigen omgeving, terwijl je weet dat er tegelijkertijd ergens anders mensen heel verdrietig zijn, omdat hun geliefde net is overleden”
-
Angela: “Mijn eigen vader is 6 jaar geleden in dit hospice overleden”
Angela werkt als coördinator in een hospice. Ze vertelt over het werk en leven in een hospice. Waar veel mensen misschien denken dat het vooral over de dood gaat, laat Angela juist zien dat dat niet het geval is. Het bijzondere aan het hospice waar ze momenteel 3 jaar werkt, is dat haar eigen vader hier 6 jaar geleden is overleden. Het belooft een bijzondere dag te worden in ons hospice. Eigenlijk is elke dag hier wel een bijzondere dag, omdat geen dag hetzelfde is. Dat is afhankelijk van wie er op dat moment bij ons wonen, maar ook van wie er werken die dag. Met zo’n 80 vrijwilligers, een…
Related Posts
Yasemin: “Door losse diensten aan te nemen, heb je veel variatie in je werk”
Debby: “Hoe kon het toch gebeuren dat ik binnen drie maanden van een ‘nieuwe’ moeder naar een palliatieve patiënt was gegaan?”
Cemile: “Ik werd 22 november 2021 geopereerd, en daaruit kwam endometriose graad 1”
-
Linda: “Als wijkverpleegkundige zet ik me graag in voor het welzijn en dat zorg soms maar een klein onderdeel daarvan kan zijn”
Linda is werkzaam als wijkverpleegkundige in Utrecht. Ze kwam één van haar cliënten en haar zoon tegen bij het welbekende Hema ontbijt toen ze met haar huisgenoot ging ontbijten. Ze aarzelde even, maar vroeg toch of ze bij hen mochten zitten. Dit leverde een mooi moment en een mooie herinnering op! Het is al tijdje geleden toen ik op mijn vrije dag naar de Hema ging en daar een cliënte tegenkwam samen met haar zoon. Ik was samen met mijn huisgenoot Naar de Hema, om in het restaurantje te gaan ontbijten. Zo’n Hema ontbijtje. Bij mevrouw kom ik langs om insuline toe te dienen in de ochtend. Dat is dan…
Related Posts
Marlie en Marie-Anna: “Je bent er voor de moeder en haar partner, niet alleen tijdens de bevalling, maar je begeleidt hen 9 maanden tijdens de zwangerschap”
Amber: “Mijn leven, mijn wereld en alles waar ik voor leefde, stortte in”
Lotte: “Toen Bibi en ik besloten samen een kind te willen, moest ik even wennen aan het feit dat het meteen een medische, formele kant op ging”
-
Tirza: “In 2,5 jaar worden we klaargestoomd tot verpleegkundige”
Tirza zit na meerdere studieswitches nu eindelijk écht op haar plek! Ze volgt de interne opleiding (2,5 jaar) tot verpleegkundige in het St. Antonius Ziekenhuis. Ze vertelt over haar studies en weg hiernaartoe en hoe ze de opleiding tot nu toe ervaart. Al van jongs af aan hoor ik: “Tirza, jij moet iets met mensen gaan doen.” En ondanks dat ik het daarmee eens was, werd mijn eerste studiekeuze iets totaal anders. Na het VWO afgerond te hebben, ben ik politicologie gaan studeren. Een onderwerp wat ik ontzettend interessant vond en waar ik mij verder in wilde verdiepen. Ik bleek ADHD te hebben StudieswitchNa het eerste studiejaar kwam ik echter…
-
Elnaz Alagha: “Ik beet vast in mijn droom en bleef geloven dat ik dokter zou worden”
De droom van Elnaz Alagha (30) was om arts te worden. Ze was 9 maanden oud toen ze samen met haar ouders vluchtte uit Iran naar Nederland. Ze verbleef jaren lang in asielzoekerscentra en in de periode van haar cito toets waren er rechtzaken omtrent hun verblijfsvergunning. Ze kreeg het advies om vmbo-kader te doen. Maar dat hield haar niet tegen: Elnaz kan zich nu, na alle tegenslagen en de lange weg die ze heeft begaan, arts noemen! “Geef het op Elnaz, jij zal nooit dokter worden”, is wat ik vaak heb gehoord in mijn leven. Sinds kinderleeftijd had ik maar één droom: mensen helpen, zoals artsen dat kunnen doen.…
Related Posts
Ilse: “Ik heb mijn leefstijl aangepast en mijn wereld om de endometriose heen gebouwd”
Karin: “Er stond mij minimaal 2,5 jaar te wachten vol studie, werk en leertrajecten en zeker ook een persoonlijke ontwikkeling”
Manon: “Het Medisch Regiecentrum is een digitale zorgafdeling en vervult een centrale rol bij het verlenen van zorg op afstand”
