In de media gaat veel (des)informatie rond over anticonceptie. In onderzoek van Rutgers (expertisecentrum seksualiteit), bleek dat 41% van de vrouwen die een abortus onderging geen anticonceptie gebruikte. Alleen wordt mijn inziens niet (genoeg) gekeken naar de onderliggende problematiek: volledige, begrijpelijke en betrouwbare informatie. De laatste tijd gaat er veel rond over anticonceptie. Zo is er in onderzoek van Rutgers naar buiten gekomen dat 41% van de vrouwen die een abortus onderging geen anticonceptie gebruikte. Er gaat de laatste tijd veel desinformatie rond, een factor die hier hoogstwaarschijnlijk aan bijdraagt. Iets waar nu, gelukkig en hard nodig, wel een tegengeluid van medisch professionals op komt, zoals (huis)artsen. MediViews ben ik…
-
-
Nicolette: “We moesten haar laten gaan, uit liefde..”
Nicolette verloor haar 24-jarige dochter Annelotte aan de gevolgen van een hersenvliesontsteking. Bij een hersen(vlies)ontsteking is het belangrijk dat dit tijdig wordt herkent, om zo adequaat te kunnen (be)handelen ter voorkoming van blijvende restverschijnselen of overlijden. Helaas wordt het nog te vaak niet of te laat herkend. Nicolette deelt hun persoonlijke verhaal. “Maar ik word ook helemaal niet oud hoor!” Ik hoor het Annelotte nog zeggen en ik weet nog dat ik toen dacht: ‘Ach, voor je het weet word je net als ik 60, de tijd gaat zo snel!’ Het is maar goed dat ik toen niet wist wat voor een donkere en dreigende wolk er boven ons hing.…
-
Miriam is remissiecoach: “Ondersteuning bij leefstijl, voeding, beweging en mentale gezondheid om vitaliteit en balans te versterken is één van mijn specialisaties”
Miriam biedt begeleiding aan vrouwen en jongeren bij herstel, leefstijl en mentale gezondheid om balans en veerkracht terug te vinden na kanker of een zware periode. Door haar werk als oncologieverpleegkundige zag ze hoe belangrijk goede nazorg is. Soms wordt nog gedacht dat als iemand genezen is van kanker, het allemaal voorbij is. Helaas hebben veel mensen last van de gevolgen van kanker en behandelingen. Wat zijn de grootste uitdagingen die vrouwen na kanker ervaren in hun herstelproces?De grootste uitdagingen zijn vermoeidheid, het oppakken van het dagelijkse leven zoals werk gecombineerd met gezinsleven en sociale leven, en daarbij het goed omgaan met de (vaak nog beperkte energie) die ze hebben.…
-
Emily: “Mijn uitdrukkelijke wens is om te stoppen met lijden en eindelijk vrij te zijn”
Emily (30) heeft sinds haar tienerjaren te maken met psychische kwetsbaarheid. Na meerdere diagnoses waaronder PTSS, borderline en anorexia en meerdere behandelingen is ze uitbehandeld en heeft ze er voor gekozen een euthanasietraject te starten. Ze deelt nog een laatste keer haar persoonlijke verhaal, om het taboe rondom psychische kwetsbaarheid te doorbreken en lotgenoten aan te moedigen hulp te vragen. Ik sukkel al sinds mijn dertiende met psychische kwetsbaarheid. Het begon met PTSS na een verkeersongeluk. Ik was niet zwaar gewond, maar het trauma daaraan was het zwaarste vond ik. Na een tijdje mocht ik uit het ziekenhuis, maar al snel kon ik dit niet aan en moest ik terug…
-
Jet: “De realiteit is dat het niet klaar is na de behandeling”
Soms denken mensen: ‘Je bent genezen en klaar met de behandelingen, nu kan je weer door met het leven’. Maar er komt zo veel meer bij kijken. Zowel permanent ‘letsel’, zoals zoals een stoma of prothese, als angst en onzekerheid over de toekomst, een ‘chemobrein’, vruchtbaarheid en controles. Jet (21) kreeg op 18-jarige leeftijd acute lymfatische leukemie. Sinds begin dit jaar is ze na een behandeltraject van drie jaar klaar met de behandelingen. Ze geeft een inkijkje in haar leven na kanker. Het leven na kanker Acute lymfatische leukemieDrie jaar geleden, op mijn 18e, kreeg ik de diagnose acute lymfatische leukemie. Een hele grote schok, alhoewel ik het zelf eigenlijk…
-
Rose is verpleegkundige in opleiding: “De combinatie van lichamelijke, psychische en maatschappelijke zorg, dát triggert mij”
Rose is het voorbeeld voor de zorg; iemand met liefde en passie voor zorgen én een inspiratie om te gaan voor wat je wil bereiken. Na twee opleidingen binnen de zorg is ze nu namelijk bezig met haar derde opleiding: mbo verpleegkunde. Ze is al meer dan 20 jaar werkzaam in de zorg en heeft ze verschillende doelgroepen en werkplekken gezien. Na het behalen van de opleidingen medewerker maatschappelijke zorg (MMZ) en verzorgende IG (VIG) ben je momenteel derdejaars mbo verpleegkunde student. Wat zijn de grootste verschillen en overeenkomsten tussen de opleidingen en het werk? De grootste verschillen zitten voor mij vooral in het niveau van de verantwoordelijkheden. Bij MMZ…
-
Rosalie: “Dit kindje was gelijk meer dan welkom”
Rosalie kampt al sinds haar kindertijd met ernstige buikklachten, maar jarenlang bleef een duidelijke diagnose uit. Wat volgde was een intensieve medische zoektocht vol tegenslagen, ziekenhuisopnames en momenten van wanhoop. Pas toen ze zelf op onderzoek uitging, kwam er langzaam duidelijkheid. Na eindelijk een diagnose te hebben gekregen en een ingrijpende operatie is ze nu in verwachting van haar tweede kindje. Van doodziek naar nieuw leven: mijn operatie en onverwachte zwangerschap BuikklachtenAl van kinds af aan heb ik buikklachten en ging mijn moeder dokter na dokter met me af, ook de alternatieve geneeswijze hebben we uitgeput. Net na mijn puberteit van 2018 tot eind 2020 heb ik twee ontzettend goede jaren gehad.…
-
Melanie is verpleegkundige binnen de psychiatrie: “Samen zoeken naar handvaten zodat men leert om te gaan met de klachten die passen bij het ziektebeeld en het leven weer leefbaar wordt, vind ik mooi”
Melanie werkt als hbo-verpleegkundige op een high care opname afdeling voor volwassenen binnen de psychiatrie. Hoe kwam ze hier terecht? Hoe gaat ze om met mensen die een gevaar voor zichzelf of anderen vormen? En hoe ziet een werkdag er voor haar uit? Je werkt als verpleegkundige in een GGZ-instelling voor acute psychiatrie. Waarom heb je ervoor gekozen om hier te gaan werken?Tijdens mijn derde jaar van de opleiding heb ik mijn stage gelopen op de medium care, een open opname afdeling, binnen de instelling waar ik nu werk. Daar merkte ik dat ik dat ik energie haal uit het patiëntencontact, het écht contact maken met mensen. Continu kijken naar…
-
Marieke: “Ik kijk uit naar de dag dat ik weer zonder krukken loop, volop van het leven geniet en eindelijk mijn vrijheid terug heb”
Marieke (28) werkt in de zorg, maar heeft helaas ook de andere kant meegemaakt. Ze had aan beide kanten heupdysplasie, en aan één kant was er sprake van een heupluxatie, en daar kwam een heel behandeltraject aan te pas. Niet alleen op jongere leeftijd, maar ook recent. Van heupdysplasie naar complicaties – mijn confronterende ziekenhuiservaring Mijn eerste jaren met heupdysplasieBij mijn geboorte had ik aan beide kanten heupdysplasie, en aan één kant was er zelfs sprake van een heupluxatie. Een heupdysplasie houdt in dat de heupkom niet goed gevormd is, een heupluxatie betekent dat de heupkop niet (helemaal) meer in de kom zit. Omdat mijn ouders al ervaring hadden met…
-
Joep is verzorgende IG in de ouderenzorg: “Toen ik door mijn stage in contact kwam met ouderen had ik meteen de feeling dat dit iets voor mij zou zijn”
Joep kwam in aanraking met de ouderenzorg toen hij geen stageplaats kon vinden en terechtkwam bij een organisatie die bustripjes organiseert voor ouderen. Hier was ook altijd een verzorgende bij aanwezig voor de ouderen. Dit inspireerde hem. Hij kwam bij de opleiding specifieke doelgroepen uit, maar merkte bij een stage op een afdeling voor ouderen met dementie dat hij het zorgen heel leuk vond en besloot toen de opleiding tot verzorgende IG te gaan volgen. Nu werkt hij als verzorgende IG op een PG afdeling. Hoe zag jouw weg naar verzorgende in de ouderenzorg er uit?Toen ik achttien was deed ik de opleiding tot verkoper reizen. Ik kon geen stageplaats…