Cemile is 18 jaar oud en heeft endometriose. In 2020 zat ze in het eerste jaar van de verpleegkunde opleiding, maar door haar klachten werd het voor haar lastig om haar stage en eerste jaar goed af te ronden en hierdoor heb ik het niet gehaald. Ik was te vaak afwezig vanwege mijn medische afspraken, waardoor ik heb besloten om een tussenjaar te nemen. Ik was 14 jaar toen ik lichamelijke klachten kreeg. Ik kreeg verschillende soorten klachten dat buiten mijn menstruatie om aanwezig was. Ik had last van mijn spieren, gewrichten, buik, hart en longen. Ik ben daarvoor naar verschillende soorten artsen geweest, maar er werd vaak gezegd dat…
-
-
Marte: “Ik heb elf chemokuren, twee operaties en dertig bestralingen gehad en ik ben in remissie”
Marte is 20 jaar en heeft botkanker gehad. Ze is nog onder controle in het ziekenhuis, druk aan het revalideren en begint voorzichtig haar studie psychologie in Groningen weer op te pakken. Alsof ik in een film stapte, aan het wachten was op de ‘cut!’ van de regisseur zodat ik van de set af kon stappen, en de ‘oncoloog’ zijn serieuze blik kon zien vervangen door een tevreden glimlach: de draaidag zit erop. Maar de draaidag zat er niet op. In de spreekkamer van de arts was de film was nog maar net begonnen. Alle clichés zijn waar, ook dat is een cliché, en dus waar. ‘Het is alsof je…
-
Nelique: “De impact is heel groot op medisch, sociaal en ook psychisch gebied voor deze mensen!”
Nelique (24) werkt inmiddels ruim 3 jaar met veel plezier als gespecialiseerd verpleegkundige op de Acute Opname Afdeling van het ADRZ in Goes. Een erg dynamische afdeling met leuke collega’s! En toch bleef Afrika altijd trekken. Ze gaat binnenkort vrijwilligerswerk doen op een ziekenhuisschip. Misschien heb je haar wel zien liggen in Rotterdam een paar weken geleden: de Global Mercy, het grootste ziekenhuisschip ter wereld! Dit is het nieuwe pareltje van Mercy Ships, wat vanaf begin volgend jaar voor dubbele impact gaat zorgen in Afrika! Het andere schip, de Africa Mercy, is sinds januari van dit jaar gelukkig weer terug kunnen varen naar Afrika en ligt in Senegal op dit moment. Corona…
-
Eline: “Het was mijn eerste keer dat ik iemand overleden vond”
Eline is nu zo’n 6 jaar wijkverpleegkundige en doet haar werk met enorm veel plezier vanwege de diversiteit aan cliënten en taken. Het was 6:30 toen ik in de auto stapte op weg naar kantoor. De nacht ervoor had ik niet goed geslapen. Waar normaal mijn wekker pas om 6:30 af gaat, lag ik nu al een tijdje naar het plafond te staren. Omdat mijn gedachten toch bij het werk waren, besloot ik eruit te gaan en eerst naar kantoor te rijden voor wat administratie. Daarna zou ik lekker op tijd starten met mijn route in de wijk. De avond ervoor was ik bij een mannelijke cliënt geweest die lichamelijk…
-
Noah: “Ze is er niet meer en ik hoop met heel mijn hart dat ze haar rust heeft gevonden”
Noah (24) neemt je in deze gastblog mee in een casus tijdens haar werk als oncologieverpleegkundige in het ziekenhuis, waar ze werkt sinds ze haar hbo verpleegkunde diploma heeft behaald. Ik werk nachtdiensten en zorg voor Ada, een vrouw van begin 70 met uitgezaaide borstkanker. Het gaat niet goed met haar. Ze heeft veel pijn van de uitzaaiingen in de botten. Hierdoor kan ze eigenlijk maar in één houding liggen. Bij de minste of geringste beweging heeft ze veel pijn. Je kan je voorstellen dat je niet dagen in dezelfde houding kan en wil liggen. Ze kan zichzelf al niet meer draaien. Ze vindt het verschrikkelijk dat ze zorgafhankelijk is…
-
Mariëlle: “Mensen onderschatten bij ziekte, maar ook zeker bij gezondheid, vaak het belang om er samen over te praten”
Mariëlle is rouw en verlies begeleider. Ze schrijft over haar ervaringen rondom rouw en verlies. Een lang ziekte bed van haar moeder met de dood tot gevolg en een ongeluk heeft ervoor gezorgd dat ze na verschillende opleidingen aan het werk is gegaan als rouw en verlies begeleider. Ze brengt ervaringen en kennis samen in de stukken die ze schrijft. Samen praten over medische beslissingen is heel belangrijk, maar wordt veel te vaak vergeten. Mijn moeder was buitenwesten. Ik hield haar hand vast wensend en hopend dat ze niet dood zou gaan. De arts vroeg: ‘Mocht je moeder haar hart er straks mee stoppen in de MRI-scan, moeten we haar…
-
Emma: “De chemo heeft niet alleen zijn kankercellen kapot gemaakt, maar ook een deel van hem”
Emma (22) zit in haar 2e jaar van de master geneeskunde aan de Universiteit van Gent. Om de 4 weken start ze aan een nieuwe co-schap op een andere discipline. Ik kom aan op mijn stage oncologie en krijg van de assistent een lijst met de patiënten die dit weekend opgenomen zijn. Direct springt er één iemand uit, omdat hij niet in het lijstje past door zijn jonge leeftijd. Het gaat over een jongeman die opgenomen is voor neutropene koorts; koorts bij mensen zonder neutrofielen (een soort witte bloed cel). Dit komt door zijn chemotherapie. Mensen die chemotherapie krijgen, moeten dan ook direct naar het ziekenhuis komen als ze koorts…
-
Jill: “Zij bepaalde zijn toekomst, terwijl hij niet altijd meer wist wie zij was”
Jill is physician assistant (PA) in opleiding orthopedie in het Maastricht UMC+. Voorheen heeft ze gewerkt als fysiotherapeut. Zowel in haar werk als fysiotherapeut als in haar werk als PA in opleiding ziet ze dagelijks patiënten en hun naasten. Zoveel mensen zijn mij bijgebleven door de jaren heen. Maar wat me altijd tot op het bot raakt, is verdriet. Als ik denk aan de momenten dat verdriet de boventoon voerde in de spreekkamer of aan het bed, krijg ik altijd kippenvel en prikken ook bij mij de tranen achter mijn ogen. Als een moeder gevallen is en ze te horen krijgt dat ze niet meer zelfstandig kan wonen, dat het…
-
Nadine: “Binnen no-time staat de kamer vol met apparatuur, wordt het reanimatieteam gealarmeerd en zijn de taken verdeeld”
Nadine (23 jaar) is sinds augustus 2020 cardiologie verpleegkundige. Daarvoor heeft ze hbo verpleegkunde gestudeerd. Het is een doordeweekse avond als ik avonddienst heb. De hele avond hangt er een rustige sfeer, waardoor ik lekker door kan werken. Het is iets voor tien als mijn collega zegt: “Het is wel lekker rustig vanavond”. Verschrikt kijk ik haar aan. Als je in de zorg werkt, weet je dat deze uitspraak nooit gedaan wordt, omdat de rust snel kan veranderen in chaos. Binnen no-time staat de kamer vol met apparatuur, wordt het reanimatieteam gealarmeerd en zijn de taken verdeeld En ja hoor, het is nog geen 10 minuten later of de rust…
-
Yvian: “Op dat moment zijn er ook opeens veel toekomstige speciale momenten die je waarschijnlijk niet meer mee zal mogen maken”
Yvian (49) kreeg in december 2020 totaal onverwachts de diagnose longkanker stadium 3b+ en in december 2021 bleek het, ondanks de behandelingen, uitgezaaid en daarmee ongeneeslijk. Op het moment dat je te horen krijgt dat er geen reguliere behandelmethoden meer zijn voor jouw uitgezaaide longkanker, dat je uitbehandeld bent en dat je nog maar in maanden mag denken, op dat moment zijn er ook opeens veel toekomstige speciale momenten die je waarschijnlijk niet meer mee zal mogen maken. In mijn geval, als 49 jarige alleenstaande moeder van 2 prachtige dochters, is dat niet alleen het waarschijnlijk niet meer mee kunnen maken van kleinkinderen, de koop van een eerste huis door je kids,…