Gina (28) kreeg in april 2022 klachten. Op aandringen van haar zus Britt (27) is ze naar de huisarts gegaan. Er is een uitstrijkje gemaakt en ze werd doorverwezen naar de gynaecoloog. Daar werd al gesproken over een ‘hoogstwaarschijnlijke kwaadaardigheid’. Een paar dagen later ging Britt met Gina mee naar het ziekenhuis voor de uitslag en volgde de diagnose: baarmoederhalskanker. Britt vertelt over het traject van haar zus. In april 2022 kreeg Gina klachten, namelijk het verliezen van bloed buiten haar menstruaties om. Wanneer vertelde ze dit aan jou?Het begon inderdaad met bloedverlies buiten haar menstruatie om. Meteen toen ze klachten kreeg, vertelde ze het mij. Ze heeft toen meteen gehandeld…
-
-
Jara: “Soms zou ik haar willen kunnen opbellen, om haar te vragen naar wat wijze woorden”
Jara (26) was pas 9 jaar toen haar moeder overleed aan de gevolgen van uitgezaaide melanoomkanker (huidkanker). Ze vertelt hoe dit gehele proces, door alle jaren heen, tot nu toe is verlopen. “Sam, Jara, kom eens hier. We willen jullie wat vertellen.” Mijn zusje en ik gaan zitten op het enorme hemelbed van het Efteling hotel en kijken onze ouders vragend aan. “Zoals jullie weten is mama heel erg ziek. En ze.. ze wordt ook niet meer beter.” Mijn vaders stem slaat over en hij slikt. “Over een tijdje zal ik niet meer hier zijn,” zegt mijn moeder. “Maar ik beloof jullie dat ik elke nacht de allergrootste ster in de hemel…
-
Mariska: “De overstap van babydozen vol cadeautjes naar informatiemappen over chemotherapie en pruikensessies was bizar en bijna niet te bevatten”
Mariska kreeg in 2016 de diagnose hodgkin lymfoom, ze was op dat moment 34 weken zwanger. Kanker maakt nu al bijna 7 jaar deel uit van haar leven en dat van haar gezin. In het najaar van 2015 ging een lang gekoesterde wens in vervulling, toen ik na een IVF-traject zwanger bleek. Dolgelukkig was ik samen met mijn vriend Jeroen. Maar gek genoeg had ik ook het gevoel dat er een donderwolkje boven mijn hoofd hing. Rond de 32e week van mijn zwangerschap ontdekte ik een knobbeltje op mijn borstkas. Mijn huisarts deed het af als ‘totaal onschuldig’. Het triggerde iets bij me, temeer omdat mijn vader in 2012 was…
-
Simone is doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie: “Het leven gaat door, het ziek-zijn en het ziekenhuis ís hun leven, ongeacht de afloop. Daar help je aan mee als je het Prinses Máxima Centrum steunt, op welke manier dan ook”
Simone werkt ruim 4 jaar als doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Ze ziet in haar werken beide kanten van het ziekteproces: aan de ene kant de kinderen die na hun ziekteproces weer genezen, maar ook kinderen die overlijden. Een baan in het Prinses Máxima Centrum wordt in eerste instantie meestal niet als de meest aantrekkelijke job gezien. Het verdriet, de pijn en onnoemlijk grote zorgen van de patiënten en hun familie doen mensen fronsen. Vaak probeer ik uit te leggen dat het in ieder geval al erg fijn is om iets te kunnen doen. Machteloosheid bestaat nog steeds, maar tegelijkertijd kun je in ogenschijnlijk kleine dingen van…
-
Fleur: “In mei kwam ik bij de internist in het ziekenhuis en kreeg ik de diagnose papillaire schildkliercarcinoom”
Fleur was 21 jaar toen ze in de trein onderweg naar huis een bultje in haar hals opmerkte. Wat eerst een onschuldig bultje scheen te zijn, bleek papillaire schildkliercarcinoom te zijn. In het voorjaar van 2021, midden in de COVID periode, begon het verhaal. Ik was toentertijd 21 jaar oud. Mijn leven ging zijn gangetje, ik was zat in het 3e jaar van mbo verpleegkunde. Ik was druk met stage lopen en het leren. Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een bultje in mijn hals Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een…
-
Annelies onderging een hartoperatie en longtransplantatie ten gevolge van lymfeklierkanker: “Ik heb in ieder geval mijn kinderen groot zien worden”
In juni 2011 kreeg Annelies de diagnose mantelcellymfoom, een vorm van aggresieve lymfeklierkanker. Eind 2011 zat na een halfjaar de behandeling erop. Helaas bleek ze nog geen drie jaar later voor de tweede keer mantelcellymfoom te hebben. Als gevolg van de ziekte en behandeling onderging ze in 2017 een hartoperatie en eind 2021 een dubbele longtransplantatie. Na de geboorte van haar tweede zoon in oktober 2010, werd bij de laatste afspraak bij de verloskundige ter controle bloed geprikt. Toen bleek haar ijzergehalte heel laag te zijn. Annelies ging langs bij de huisarts ter beoordeling. Er werd weer bloed afgenomen en er kwam weer uit het bloedonderzoek naar boven dat haar…
-
Matthijs’ partner Eva heeft ongeneeslijke longkanker: “Wij proberen altijd iets leuks te hebben om naar uit te kijken”
Eva Hermans-Kroot (24) had van de ene op andere dag opeens een bult in haar nek. De bult bleef maar groeien en ging gepaard met koorts. In maart 2021 kreeg ze op 22-jarige leeftijd te horen dat ze ongeneeslijke longkanker heeft. Een heftige diagnose. Niet alleen voor haar, maar ook voor haar naasten. Haar man Matthijs Hermans (27) vertelt hun verhaal. In maart 2021 kreeg Eva de diagnose ongeneeslijke longkanker. Een diagnose wat haar leven, maar dat van haar naasten, waaronder haar man Matthijs, op zijn kop zette. “De klachten begonnen met een bult in haar nek, van de ene op andere dag. Dit ging gepaard met koorts en de…
-
Maud: “Ik ben een chemo-bourgondiër”
In 2013 werd Maud (31) op 21-jarige leeftijd gediagnostiseerd met borstkanker. In 2017 werden uitzaaiingen in de lever, longen en botten ontdekt. Ze is inmiddels al ruim 5 jaar onder behandeling voor uitgezaaide borstkanker. Door de behandelingen is haar geur- en smaakbeleving soms anders is. Maar haar voorliefde voor lekker eten heeft ze nog steeds. Ze noemt zichzelf ook wel een ‘chemo-bourgondiër’! Bourgondiër – zelfstandig naamwoord. Uitspraak: bour-gon-di-er. Betekenis: Iemand die geniet van de goede dingen van het leven, die zwierig leeft. ‘Ik drink iedere avond een goed glas wijn, ik ben een echte bourgondiër.’ Oké, ik moet eerlijk bekennen dat ik bijna geen wijn drink. Maar in de rest…
-
Tjalina: “Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt”
Tjalina (32) is moeder van Ace (3) en vecht sinds september 2021 tegen borstkanker. Ze is nu ruim een jaar onder behandeling. Tot nu toe heeft ze al 16 chemo’s, een dubbele borstamputatie, 15 bestralingen en 4 kuren chemopillen achter de rug. Ik dacht dat de chemopillen kuren van 6 maanden het einde zouden zijn van dit zware traject. Niks was minder waar, er werd een nieuwe tumor ontdekt. Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt De tumor die ontdekt werd was hoogstwaarschijnlijk een rest van de tumor die tijdens de amputatie niet goed verwijderd is. Het was een geluk bij een ongeluk dat…
-
Nathalie: “De zorgeloosheid die je had als gezonde jongvolwassene komt niet meer terug”
Nathalie (29) heeft een traject van 1,5 jaar aan behandelingen voor borstkanker achter de rug. Ze is momenteel gelukkig kankervrij. Ze vertelt over het leven na de diagnose borstkanker en een heel behandeltraject als jongvolwassene. Je staat middenin het leven, bent pas afgestudeerd, net begonnen met werken, en je hebt je blik op de toekomst. Net als ik zijn er veel jongvolwassenen die te horen krijgen dat ze ernstig ziek zijn: kanker. ‘Huh, maar dit gebeurt alleen in films. Ik ben nog zo jong. Dit moet een fout zijn. Ga ik dood? Word ik oud? Word ik ooit nog moeder? Kan ik mijn kinderen zien opgroeien?’ Het is zomaar een…