Simone werkt ruim 4 jaar als doktersassistent in het Prinses Máxima Centrum voor kinderoncologie. Ze ziet in haar werken beide kanten van het ziekteproces: aan de ene kant de kinderen die na hun ziekteproces weer genezen, maar ook kinderen die overlijden. Een baan in het Prinses Máxima Centrum wordt in eerste instantie meestal niet als de meest aantrekkelijke job gezien. Het verdriet, de pijn en onnoemlijk grote zorgen van de patiënten en hun familie doen mensen fronsen. Vaak probeer ik uit te leggen dat het in ieder geval al erg fijn is om iets te kunnen doen. Machteloosheid bestaat nog steeds, maar tegelijkertijd kun je in ogenschijnlijk kleine dingen van…
-
-
Fleur: “In mei kwam ik bij de internist in het ziekenhuis en kreeg ik de diagnose papillaire schildkliercarcinoom”
Fleur was 21 jaar toen ze in de trein onderweg naar huis een bultje in haar hals opmerkte. Wat eerst een onschuldig bultje scheen te zijn, bleek papillaire schildkliercarcinoom te zijn. In het voorjaar van 2021, midden in de COVID periode, begon het verhaal. Ik was toentertijd 21 jaar oud. Mijn leven ging zijn gangetje, ik was zat in het 3e jaar van mbo verpleegkunde. Ik was druk met stage lopen en het leren. Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een bultje in mijn hals Op een dag zat ik in de trein naar huis, niets vermoedend, voelde ik ineens een…
-
Annelies onderging een hartoperatie en longtransplantatie ten gevolge van lymfeklierkanker: “Ik heb in ieder geval mijn kinderen groot zien worden”
In juni 2011 kreeg Annelies de diagnose mantelcellymfoom, een vorm van aggresieve lymfeklierkanker. Eind 2011 zat na een halfjaar de behandeling erop. Helaas bleek ze nog geen drie jaar later voor de tweede keer mantelcellymfoom te hebben. Als gevolg van de ziekte en behandeling onderging ze in 2017 een hartoperatie en eind 2021 een dubbele longtransplantatie. Na de geboorte van haar tweede zoon in oktober 2010, werd bij de laatste afspraak bij de verloskundige ter controle bloed geprikt. Toen bleek haar ijzergehalte heel laag te zijn. Annelies ging langs bij de huisarts ter beoordeling. Er werd weer bloed afgenomen en er kwam weer uit het bloedonderzoek naar boven dat haar…
-
Matthijs’ partner Eva heeft ongeneeslijke longkanker: “Wij proberen altijd iets leuks te hebben om naar uit te kijken”
Eva Hermans-Kroot (24) had van de ene op andere dag opeens een bult in haar nek. De bult bleef maar groeien en ging gepaard met koorts. In maart 2021 kreeg ze op 22-jarige leeftijd te horen dat ze ongeneeslijke longkanker heeft. Een heftige diagnose. Niet alleen voor haar, maar ook voor haar naasten. Haar man Matthijs Hermans (27) vertelt hun verhaal. In maart 2021 kreeg Eva de diagnose ongeneeslijke longkanker. Een diagnose wat haar leven, maar dat van haar naasten, waaronder haar man Matthijs, op zijn kop zette. “De klachten begonnen met een bult in haar nek, van de ene op andere dag. Dit ging gepaard met koorts en de…
-
Maud: “Ik ben een chemo-bourgondiër”
In 2013 werd Maud (31) op 21-jarige leeftijd gediagnostiseerd met borstkanker. In 2017 werden uitzaaiingen in de lever, longen en botten ontdekt. Ze is inmiddels al ruim 5 jaar onder behandeling voor uitgezaaide borstkanker. Door de behandelingen is haar geur- en smaakbeleving soms anders is. Maar haar voorliefde voor lekker eten heeft ze nog steeds. Ze noemt zichzelf ook wel een ‘chemo-bourgondiër’! Bourgondiër – zelfstandig naamwoord. Uitspraak: bour-gon-di-er. Betekenis: Iemand die geniet van de goede dingen van het leven, die zwierig leeft. ‘Ik drink iedere avond een goed glas wijn, ik ben een echte bourgondiër.’ Oké, ik moet eerlijk bekennen dat ik bijna geen wijn drink. Maar in de rest…
-
Tjalina: “Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt”
Tjalina (32) is moeder van Ace (3) en vecht sinds september 2021 tegen borstkanker. Ze is nu ruim een jaar onder behandeling. Tot nu toe heeft ze al 16 chemo’s, een dubbele borstamputatie, 15 bestralingen en 4 kuren chemopillen achter de rug. Ik dacht dat de chemopillen kuren van 6 maanden het einde zouden zijn van dit zware traject. Niks was minder waar, er werd een nieuwe tumor ontdekt. Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt De tumor die ontdekt werd was hoogstwaarschijnlijk een rest van de tumor die tijdens de amputatie niet goed verwijderd is. Het was een geluk bij een ongeluk dat…
-
Nathalie: “De zorgeloosheid die je had als gezonde jongvolwassene komt niet meer terug”
Nathalie (29) heeft een traject van 1,5 jaar aan behandelingen voor borstkanker achter de rug. Ze is momenteel gelukkig kankervrij. Ze vertelt over het leven na de diagnose borstkanker en een heel behandeltraject als jongvolwassene. Je staat middenin het leven, bent pas afgestudeerd, net begonnen met werken, en je hebt je blik op de toekomst. Net als ik zijn er veel jongvolwassenen die te horen krijgen dat ze ernstig ziek zijn: kanker. ‘Huh, maar dit gebeurt alleen in films. Ik ben nog zo jong. Dit moet een fout zijn. Ga ik dood? Word ik oud? Word ik ooit nog moeder? Kan ik mijn kinderen zien opgroeien?’ Het is zomaar een…
-
Bo: “In 3 jaar tijd ging ik vanuit het diepste dal naar het meest gelukkige moment van mijn leven”
Bo (24) kreeg in 2019 als 21-jarige de diagnose lymfeklierkanker. Nu, 3 jaar later, is ze genezen én moeder van dochtertje Sev. In 3 jaar tijd ging ik vanuit het diepste dal naar het meest gelukkige moment van mijn leven. In 2019 kreeg ik de diagnose lymfklierkanker. De behandelingen en de hele emotionele achtbaan waren ontzettend zwaar. Voor ik met de chemotherapie begon, had ik nog de kans om mijn eicellen in te vriezen. Het was een heel gek proces, omdat ik op mijn 21e vooral bezig was met studeren en reizen en nog niet echt aan kinderen dacht. Het werd tijdens het IVF traject allemaal heel echt. Onvoorstelbaar hoeveel…
-
Sanne: “Alle littekens die je zowel van buiten als binnen draagt maken jou tot de persoon die je bent”
Sanne (31) was pas 14 jaar toen er kanker bij haar werd gediagnostiseerd. In 2020 werd op 29-jarige leeftijd voor de 2e keer kanker bij haar gediagnostiseerd. Toen ik 14 jaar was, werd er bij mij een tumor van 4.5 kilo gevonden aan mijn rechter eierstok. Ik heb 4 zware chemo’s en 2 operaties gehad en ik heb 4 maanden in het ziekenhuis gelegen. Tijdens die operatie ben ik mijn eierstok verloren en heb ik eigenlijk de hoop om ooit kinderen te krijgen opgegeven. Alle herinneringen had ik als het ware goed opgeborgen en ik dacht er alleen nog aan als ik naar het ziekenhuis moest. Om die angst te overwinnen…
-
De dochter van Aimée, Charlie, heeft leukemie: “Dat gevoel voor het gesprek met de artsen was killing”
Als ouder zijnde te horen krijgen dat je kind ziek is, is één van de ergste nachtmerries. Toch overkwam het Aimée. Haar 3-jarige dochter, destijds 1,5 jaar, werd in maart 2021 gediagnosticeerd met acute lymfatische leukemie (ALL). Hoe is het als ouder om je kind zo’n proces te zien doorlopen? En wat heeft het voor invloed op je gezin? Waaraan en wanneer merkte je/ jullie dat er iets niet helemaal goed was met Charlie?Het was half december vlak voor kerst toen Charlie voor het eerst mank liep. Het viel ons beiden op. We maakten een afspraak bij de huisarts. Er werd naar gekeken en er werd gezegd dat het binnen…