Melissa (30 jaar) is mag zich sinds juli vorig jaar (2022) psycholoog MSc noemen. Zelf heeft ze ook geen makkelijke jeugd gehad: ze had een eetstoornis. Ze kreeg te horen dat haar leven ‘kliniek in, kliniek uit’ zou worden, maar ze besloot het tegendeel te bewijzen en werkt nu bijna een jaar als psycholoog binnen FACT Jeugd en Gezin. Jaren geleden kreeg ik te horen dat ik maar beter kon accepteren dat mijn leven niet anders zou worden dan kliniek in, kliniek uit. Op mezelf wonen, studeren en een baan… dat moest ik maar vooral uit mijn hoofd zetten. Een normaal leven, dat was eigenlijk min of meer onmogelijk. Leren leven…
-
-
Kim: “Op een gegeven moment kreeg onze driejarige peuter 4 zakjes Forlax, 1 kauwtablet magnesiumhydroxide en 75 ml Lactulose per dag”
Noah, het nu 5-jarige zoontje van Kim, had sinds kleins af aan problemen met zijn ontlasting. Noah was het eerste kindje van Kim en haar man. Ze hadden dus geen referentiekader. Tóch wisten ze dat het niet goed was. Ze vertelt over deze periode. Dit is deel 1 van haar verhaal! Toen wij in 2017 na een lang traject eindelijk zwanger waren sprongen we een gat in de lucht. En hoewel de zwangerschap enorm zwaar was, vanwege bloedverlies en prematuur gebroken vliezen, werd er na 37 weken een gezond jongetje geboren. Naast dat hij wat moeite had met het bewegen van zijn rechterkant, zagen we nog niet veel geks aan…
Related Posts
Sarah: “Het is heel dubbel, want je hoopt zo hard op een beter leven voor jezelf en de mensen in jouw eigen omgeving, terwijl je weet dat er tegelijkertijd ergens anders mensen heel verdrietig zijn, omdat hun geliefde net is overleden”
Sidney: “Ik denk dat veel mogelijk is met een goede planning, de juiste motivatie, een goed netwerk om je heen, wat doorzettingsvermogen, en ook zeker een mental breakdown op z’n tijd”
Lobke: “Wie plantaardig eet, heeft een lager risico op diverse gezondheidsproblemen”
-
Wendy: “Het is soms niet in woorden uit te drukken in welke wereld we nu al bijna twee jaar leven”
2 juli 2021 is een dag die Wendy niet snel zal vergeten. Op deze dag kreeg haar destijds 14-jarige dochter Jade te horen dat ze kanker heeft. Jade bleek een grote tumor in haar keel te hebben, een rhabdomyosarcoom (spierceltumor). Wendy vertelt over het proces tot nu toe. 2 juli 2021Een dag die begon als een normale dag. Later bleek dit de dag te zijn die ons leven compleet veranderde. Het zou nooit meer hetzelfde worden! Aan het gezicht van onze huisarts was duidelijk te zien dat er écht iets helemaal mis was Jade sprak de weken ervoor wat onduidelijk en daarnaast snurkte zij erg hard. Het klonk of er…
Related Posts
Angela: “Mijn eigen vader is 6 jaar geleden in dit hospice overleden”
Tiffany: “Chronisch ziek zijn is topsport, elke dag opnieuw, zonder dat je kan stoppen”
Petra: “Wij hebben in overleg met elkaar alles kunnen doen om het leven van mijn moeder draagbaarder te maken en daar hoorde de euthanasie ook bij”
-
Sarah: “De verwondering en blijdschap over het feit dat ik blijkbaar nog bestond, zal ik nooit vergeten”
Sarah was pas twee maanden oud toen haar ouders van de huisarts te horen kregen dat ze taaislijmziekte (CF) heeft. In haar kinderjaren ging het nog best goed, maar naarmate ze ouder werd kreeg ze steeds meer klachten. Dit is deel 3 van haar verhaal! Sarah deelde al eerder deel 1 en deel 2 van haar verhaal. Ze vertelde toen onder andere over haar diagnose en haar klachten. Je kan deel 1 van het verhaal van Sarah hier lezen! En deel 2 hier! Het verloop van de dubbele longtransplantatie en het leven erna Nadat de chirurg de OK binnenliep met het nieuws dat de operatie door kon gaan, werd ik onmiddellijk in…
Related Posts
Eline: “Het was mijn eerste keer dat ik iemand overleden vond”
Lisette: “Met 112 aan de telefoon moest mijn vriend de reanimatie in gang zetten”
Sheyma: “Toen Nora-Soraya precies 1 jaar en 9 maanden oud was, werd op een woensdagavond in het ziekenhuis de grond onder onze voeten vandaan getrokken”
-
Angela: “Mijn eigen vader is 6 jaar geleden in dit hospice overleden”
Angela werkt als coördinator in een hospice. Ze vertelt over het werk en leven in een hospice. Waar veel mensen misschien denken dat het vooral over de dood gaat, laat Angela juist zien dat dat niet het geval is. Het bijzondere aan het hospice waar ze momenteel 3 jaar werkt, is dat haar eigen vader hier 6 jaar geleden is overleden. Het belooft een bijzondere dag te worden in ons hospice. Eigenlijk is elke dag hier wel een bijzondere dag, omdat geen dag hetzelfde is. Dat is afhankelijk van wie er op dat moment bij ons wonen, maar ook van wie er werken die dag. Met zo’n 80 vrijwilligers, een…
Related Posts
Sanne: “Ik kan me voorstellen dat het totaal onzinnig voelt om je op je gezondheid te richten als je zo lang achter gesloten deuren verblijft”
Gezondheidswetenschapper en diëtist Margot de Roon – Fabels en feiten rondom PCOS
Sheyma: “Toen Nora-Soraya precies 1 jaar en 9 maanden oud was, werd op een woensdagavond in het ziekenhuis de grond onder onze voeten vandaan getrokken”
-
Linda: “Als wijkverpleegkundige zet ik me graag in voor het welzijn en dat zorg soms maar een klein onderdeel daarvan kan zijn”
Linda is werkzaam als wijkverpleegkundige in Utrecht. Ze kwam één van haar cliënten en haar zoon tegen bij het welbekende Hema ontbijt toen ze met haar huisgenoot ging ontbijten. Ze aarzelde even, maar vroeg toch of ze bij hen mochten zitten. Dit leverde een mooi moment en een mooie herinnering op! Het is al tijdje geleden toen ik op mijn vrije dag naar de Hema ging en daar een cliënte tegenkwam samen met haar zoon. Ik was samen met mijn huisgenoot Naar de Hema, om in het restaurantje te gaan ontbijten. Zo’n Hema ontbijtje. Bij mevrouw kom ik langs om insuline toe te dienen in de ochtend. Dat is dan…
-
Tirza: “In 2,5 jaar worden we klaargestoomd tot verpleegkundige”
Tirza zit na meerdere studieswitches nu eindelijk écht op haar plek! Ze volgt de interne opleiding (2,5 jaar) tot verpleegkundige in het St. Antonius Ziekenhuis. Ze vertelt over haar studies en weg hiernaartoe en hoe ze de opleiding tot nu toe ervaart. Al van jongs af aan hoor ik: “Tirza, jij moet iets met mensen gaan doen.” En ondanks dat ik het daarmee eens was, werd mijn eerste studiekeuze iets totaal anders. Na het VWO afgerond te hebben, ben ik politicologie gaan studeren. Een onderwerp wat ik ontzettend interessant vond en waar ik mij verder in wilde verdiepen. Ik bleek ADHD te hebben StudieswitchNa het eerste studiejaar kwam ik echter…
Related Posts
Inge: “Mama zijn, terwijl je een lichamelijke beperking hebt, heeft zo zijn uitdagingen”
Jia-né: “Moeder zijn en diabetes hebben is echt een sport”
Marlie en Marie-Anna: “Je bent er voor de moeder en haar partner, niet alleen tijdens de bevalling, maar je begeleidt hen 9 maanden tijdens de zwangerschap”
-
Elnaz Alagha: “Ik beet vast in mijn droom en bleef geloven dat ik dokter zou worden”
De droom van Elnaz Alagha (30) was om arts te worden. Ze was 9 maanden oud toen ze samen met haar ouders vluchtte uit Iran naar Nederland. Ze verbleef jaren lang in asielzoekerscentra en in de periode van haar cito toets waren er rechtzaken omtrent hun verblijfsvergunning. Ze kreeg het advies om vmbo-kader te doen. Maar dat hield haar niet tegen: Elnaz kan zich nu, na alle tegenslagen en de lange weg die ze heeft begaan, arts noemen! “Geef het op Elnaz, jij zal nooit dokter worden”, is wat ik vaak heb gehoord in mijn leven. Sinds kinderleeftijd had ik maar één droom: mensen helpen, zoals artsen dat kunnen doen.…
-
Tessa: “Al die jaren in de GGZ, zo hard gewerkt om alles een plekje te geven en nog ging het niet beter”
Tessa (32) praat open over over mentale gezondheid. Ze was 14 jaar toen ze haar eerste paniekaanval kreeg. Naast paniekaanvallen had ze ook last van straatvrees en depressies. Ondanks de vele therapieën en behandelingen, ging het niet beter met haar. Dit is deel 1 van haar verhaal! Het leven voor haar autisme diagnose. Ik was 14 jaar toen ik mijn eerste paniekaanval kreeg; midden op een druk plein, koninginnendag 2005. Iets wat ik nooit meer vergeet. Ik dacht letterlijk dat ik doodging. Hier begon mijn weg in ’therapieland’, zoals ik het altijd omschrijf. Zoals ik hierboven al uitlegde begon mijn verhaal over mentale gezondheid op mijn 14e. Nu weet ik…
Related Posts
Isabel: “Het Miller Fisher syndroom is een zeldzame aandoening waarbij er meestal een combinatie is van dubbelzien, evenwichtsproblemen bij het lopen en de afwezigheid van peesreflexen”
Malissa: “Mijn gevoel zei altijd al dat er iets mis was”
Nathalie: “De zorgeloosheid die je had als gezonde jongvolwassene komt niet meer terug”
-
Esmee: “Een goedaardige hersentumor van ongeveer 4 centimeter breed, genaamd epidermale cyste, was de diagnose”
Esmee (24) kreeg op de dag van haar verjaardag opeens last van duizeligheid. Daarbovenop kwamen ook nog oorsuizen. Deze klachten waren dusdanig erg, dat ze niet meer normaal kon functioneren en meerdere keren naar de huisarts is gegaan. Uiteindelijk werd er een epidermale cyste geconstateerd die operatief moest worden verwijderd. 18 juni 2021. Wat een leuke dag had moeten worden, belandde letterlijk in het water. Na een warm en zonnig begin van mijn verjaardag, heerlijk aardbeien kwarktaart te hebben gegeten en ’s avonds sushi besteld te hebben. Het begin van de klachtenIk werd 23 jaar. In de avond kwam er nog wat visite, het was in de corona periode, dus…
Related Posts
Huidtherapeut Luus van Eck – Fabels en feiten rondom huidverzorging
Priscilla: “Mijn reis als geneeskundestudent begon met hoop en verwachtingen van een jonge, ambitieuze student, maar al snel werd ik geconfronteerd met vertraging, de ziekte van mijn moeder en racisme”
Lisette: “Met 112 aan de telefoon moest mijn vriend de reanimatie in gang zetten”
