Melissa had bijna haar studie tot verpleegkundige afgerond, tot ze een maand na haar stage op de IC corona kreeg. Hierdoor heeft ze langdurige klachten opgelopen, ook wel ‘long COVID’ genoemd. Het had een droomstage moeten worden. Het begin van mijn afstuderen, met nog maar een halfjaar opleiding tot volwaardig verpleegkundige te gaan. Het nieuws dat ik geplaatst was voor een stage op IC had me niet gelukkiger kunnen maken. Ik volgde het Honoursprogramma Critical Care aan de Hogeschool van Amsterdam, waarvoor we gespecialiseerde stages liepen in de acute zorg, extra tentamens hadden en meer competenties in kortere tijd moesten behalen om door te mogen met de opleiding. Een studieprogramma…
-
-
Kris: “Mijn diagnose verandert niet wie ik ben en wie ik was, maar wel wie ik, door de manier waarop er naar mij gekeken werd, geworden ben”
Kris is door verschillende aandoeningen (EDS en dysautonomie) rolstoelgebonden. Het duurde lang voordat ze de diagnose EDS kreeg, waardoor ze een rolstoel aan kon schaffen en weer haar (bewegings)vrijheid terugkreeg. Ook al is Kris rolstoelgebonden, houdt haar dat niet tegen om toch de wereld rond te reizen en te ontdekken. Het land verlaten en besluiten naar het onbekende te gaan waar alles nog onzekerder is. Al een jaar lang reis ik met mijn elektrisch aangedreven rolstoel door heel Europa. In mijn eentje met backpack via bus, trein en boot heb ik al meer dan 60 bestemmingen bezocht en heb ik ervoor te gekozen mijn vrijheid te vieren. De vrijheid die…
-
Maud: “Ik ben een chemo-bourgondiër”
In 2013 werd Maud (31) op 21-jarige leeftijd gediagnostiseerd met borstkanker. In 2017 werden uitzaaiingen in de lever, longen en botten ontdekt. Ze is inmiddels al ruim 5 jaar onder behandeling voor uitgezaaide borstkanker. Door de behandelingen is haar geur- en smaakbeleving soms anders is. Maar haar voorliefde voor lekker eten heeft ze nog steeds. Ze noemt zichzelf ook wel een ‘chemo-bourgondiër’! Bourgondiër – zelfstandig naamwoord. Uitspraak: bour-gon-di-er. Betekenis: Iemand die geniet van de goede dingen van het leven, die zwierig leeft. ‘Ik drink iedere avond een goed glas wijn, ik ben een echte bourgondiër.’ Oké, ik moet eerlijk bekennen dat ik bijna geen wijn drink. Maar in de rest…
-
Svea: “Voor mij is geneeskunde niet enkel het behandelen van een ziekte of aandoening”
Svea is master student geneeskunde. Ze heeft inmiddels al meerdere jaren ervaring in verschillende ziekenhuizen. Door deze ervaring heeft ze nu voor zichzelf een duidelijk beeld wat voor dokter zij zelf wil worden. Inmiddels huppel ik een aantal jaar rond in het ziekenhuis. Het is een plek waar ik mij thuis voel, mag leren en een plek waar mijn toekomst ligt. In die jaren heb ik veel verschillende zorgprofessionals mogen ontmoeten en met ze samengewerkt. Inmiddels is het voor mij wel duidelijk geworden wat voor arts ik later wel én niet wil worden. Ik heb veel bewondering voor artsen met passie voor hun vak Ik heb veel bewondering voor artsen…
-
Romy: “Tijdens de visites zijn wij de rechterhand van de huisarts”
Naast haar studie hbo pedagodiek werkt Romy (onder andere) als huisartsenchauffeur. Iets wat voor velen onbekend is. Ze vertelt wat haar taken en verantwoordelijkheden zijn! “Wat doe je eigenlijk in je dagelijkse leven?” Dat is een vaak gestelde vraag wanneer je iemand leert kennen. Mijn antwoord is vaak best uitgebreid, want nu dat ik het schrijf besef ik dat ik eigenlijk best veel doe. Eigenlijk ben ik een 20-jarige hbo pedagogiek studente, maar daarnaast ben ik ook vrijwillige brandweervrouw en werkzaam als huisartsenchauffeur. Daar komt dan ook nog een sociaal leven bij en de avonden als jeugdleider bij het Young Fire & Rescue Team. Oh ja en ook af en…
-
Yasemin: “Door losse diensten aan te nemen, heb je veel variatie in je werk”
Yasemin (24) is afgestudeerd als maatschappelijk werker in Den Bosch. Ze werkt nu als zzp’er in de zorg. In 2018 ben ik afgestudeerd als maatschappelijke werker niveau 4. Tijdens mijn studie tijd droomde ik over een baan waar ik mijn eigen uren kon bepalen, waar ik mijn plezier uit kon halen en waar ik zelf hard voor wilde werken om iets op te zetten als eigen bedrijf zonder ergens vast te zitten, zoals een team. Voordat ik als zzp’er aan de slag ben gegaan, heb ik taarten gebakken om te verkopen als zelfstandig bedrijf. Helaas hield ik dit niet lang vol, omdat ik mijn passie niet kon uiten en er…
-
Amber: “Mijn leven, mijn wereld en alles waar ik voor leefde, stortte in”
Tijdens haar studie verpleegkunde had Amber één doel voor ogen: werken in het ziekenhuis. Maar er speelde meer; faalangst, het uit de weg gaan van sociale activiteiten en zich obsessief bezig houden met sport als afleiding. Ze kreeg een burn-out. Tijdens mijn gehele studie verpleegkunde, ben ik altijd gefixeerd geweest op mijn einddoel: een baan in het ziekenhuis. Zo gefixeerd dat ik tijdens mijn studie, die ik dus helemaal niet leuk vond, niet stil stond bij deze waarneming. ‘Ik moet en zal als verpleegkundige binnen de ziekenhuiszorg werken.’ Een maand nadat ik slaagde, kwam die droom uit. Ik mocht starten op de vaatchirurgie! Stage, trainen en slapen waren mijn complete…
-
Tjalina: “Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt”
Tjalina (32) is moeder van Ace (3) en vecht sinds september 2021 tegen borstkanker. Ze is nu ruim een jaar onder behandeling. Tot nu toe heeft ze al 16 chemo’s, een dubbele borstamputatie, 15 bestralingen en 4 kuren chemopillen achter de rug. Ik dacht dat de chemopillen kuren van 6 maanden het einde zouden zijn van dit zware traject. Niks was minder waar, er werd een nieuwe tumor ontdekt. Het was een geluk bij een ongeluk dat deze groeiende tijdbom is ontdekt De tumor die ontdekt werd was hoogstwaarschijnlijk een rest van de tumor die tijdens de amputatie niet goed verwijderd is. Het was een geluk bij een ongeluk dat…
-
Jacqueline: “Mijn leven blijkt voorgoed veranderd”
Jacqueline was 26 weken zwanger toen het mis ging. Ze werd opgenomen in het ziekenhuis met een dubbele longontsteking, influenza A en een lage saturatie. Ze gaat steeds verder achteruit en wordt uiteindelijk zelfs in coma gebracht. Ze wordt wakker en ziet een babyfoto boven haar bed hangen. Als ik mijn ogen open, zie ik als eerste een babyfoto boven mijn bed hangen. Ik denk: Wat gek, want mijn zoontje Milan is al 4 jaar. Tegelijk voel ik dat mijn buik leeg is. Waar is mijn baby gebleven? Ze vertellen dat ik heel erg ziek was en dat ik de mama ben geworden van een meisje Ik word wakker in…
-
Sarah: “Het is heel dubbel, want je hoopt zo hard op een beter leven voor jezelf en de mensen in jouw eigen omgeving, terwijl je weet dat er tegelijkertijd ergens anders mensen heel verdrietig zijn, omdat hun geliefde net is overleden”
Sarah was pas twee maanden oud toen haar ouders van de huisarts te horen kregen dat ze taaislijmziekte (CF) heeft. In haar kinderjaren ging het nog best goed, maar naarmate ze ouder werd kreeg ze steeds meer klachten. Dit is deel 2 van haar verhaal! Sarah deelde al eerder deel 1 van haar verhaal. Ze vertelde toen onder andere over haar diagnose en haar klachten. Je kan deel 1 van het verhaal van Sarah hier lezen! Niet lang nadat ik zelf besefte dat ik een (poging tot) dubbele longtransplantatie aan wilde gaan, bracht mijn specialist het ook nogmaals naar boven. We waren het erover eens dat zij mij ging doorverwijzen naar één…