Merel (26) is al 5 jaar verpleegkundige in de ouderenzorg. Ze werkt in een verpleeghuis waar ze afwisselend diensten draait op een somatische afdeling, maar ook triagediensten heeft. Op haar 23e kwam ze erachter dat ze ADD (aandachts- en concentratieproblemen) heeft. Maar ondanks ADD, werkt ze nu met veel plezier in een verpleeghuis én is ze in september gestart met hbo verpleegkunde!
ADD en verpleegkundige, het kan!
Op mijn 23e kreeg ik een depressie door verschillende factoren: ik was net gestopt met een opleiding tot ergotherapeut (precies een half jaar gevolgd), verhuisd naar een stad die ik niet goed kende, weer begonnen met werken in de thuiszorg als verpleegkundige en op het laatst een auto-ongeluk.
Dat laatste was de druppel. Ik zat van de een op de andere dag thuis bij mijn ouders in het noorden van het land. Ik voelde mij zo ongelukkig en had gedachten om er zelf een einde aan te maken.
Gelukkig was daar de huisarts en werd ik doorgestuurd naar de GGZ crisisdienst. Om het kort te houden werd ik opgelapt, kreeg ik structuur aangeboden bij mijn ouders thuis, ging ik wekelijks naar de psycholoog en was ik ongeveer binnen een half jaar ‘af’ van mijn depressie.
Ze liet het woord ADD vallen en of ik daar zelf wel eens aan gedacht had om onderzoek naar te laten doen
Maar mijn vergeetachtigheid bleef. Zo vergat ik wel eens opdrachten te maken voor een consult van de psycholoog, vergat ik afspraken of had ik de tijd verkeerd ingeschat en was ik veel te vroeg of veel te laat bij een afspraak. Dat viel mijn psycholoog ook op. “Ik weet niet anders dan dat ik zo ben”, was mijn antwoord op haar vraag of mij die vergeetachtigheid ook op viel. Ze liet het woord ADD vallen en of ik daar zelf wel eens aan gedacht had om onderzoek naar te laten doen.
Na een paar onderzoeken kwam er in januari 2020 uit dat ik inderdaad ADD had
In de tijd dat ik voor ergotherapeut studeerde, had ik al eerder gedacht om mijzelf te laten testen op ADD omdat ik merkte dat ik wel heel veel symptomen ervan had. Door de depressie had ik er niet meer aan gedacht tot dat zij het zelf benoemde. Na een paar onderzoeken (gesprekken met mij en met mijn ouders) kwam er in januari 2020 uit dat ik inderdaad ADD had.
Een stoornis waarbij mensen problemen hebben met aandacht en concentratie
Maar wat is ADD nu precies?
ADD is een afkorting voor attention deficit disorder. Oftewel een stoornis waarbij mensen problemen hebben met aandacht en concentratie. ADD wordt vaker onder de noemer ADHD geplaatst. Dit omdat ADHD en ADD dicht bij elkaar liggen qua stoornis. Je hebt binnen ADHD namelijk 4 verschillende subtypen. Waarvan ik subtype ADHD-I heb, de I staat voor inattentive wat onoplettend betekent.
ADD kenmerken zijn:
- Snel afgeleid zijn
- Vergeetachtig zijn
- Problemen met slapen
- Ander besef van tijd
- Dagdromen
- Overprikkeling.
(Bron: hersenstichting.nl)
En toen?
Hoewel de meeste mensen geen ‘stempel’ willen van een bepaalde diagnose, was ik juist blij dat ik de diagnose ADD/ADHD had gekregen. Puzzelstukjes kwamen op hun plek. Ik snapte beter waarom ik zo ben zoals ik ben, maar vooral ook hoe ik er het beste mee om kan gaan. Want je hebt ADD maar je bent het niet.
Ik ben erachter gekomen wat werkt voor mij en wat vooral ook niet werkt. Zo heb ik geleerd om met lijstjes te werken en dingen gelijk op te schrijven als die belangrijk voor mij zijn. Mijn agenda beter te gebruiken maar vooral geluisterd naar mijn lichaam en wat ik nodig heb.
En nu?
Na de ontdekking ben ik weer langzaamaan gaan werken. Uiteindelijk ben ik nog geswitcht van werkgever en werk ik nu 32 uur in een verpleeghuis vlakbij Groningen. Ik weet nu wat er voor mij werkt, hoe ik mijn leven beter kan plannen en vooral hoe ik niet meer in een depressie of burn-out beland. Want die ligt sneller op de loer bij mensen met ADD/ADHD dan bij anderen.
Ik vind het fijner werken in een verpleeghuis nu ik weet dat ik ADD heb. Ik kan makkelijker sparren met collega’s, werk meer samen met collega’s en heb beter overzicht dan in de wijk werkend.
Ondanks dat ik nu weet dat ik die ‘stoornis’ bij mij draag, wil ik mij wel blijven ontwikkelen
In september ga ik beginnen met de opleiding tot hbo-verpleegkundige. Want ondanks dat ik nu weet dat ik die ‘stoornis’ bij mij draag, wil ik mij wel blijven ontwikkelen. Natuurlijk zal er in de aankomende periode wel wat slag en stoot zijn rondom het halen van de opleiding. Ik weet nu alleen beter wat er wel en niet voor mij werkt op het gebied van planning en structuur.
Je kan Merel volgen op haar Instagram!
