Ze zijn niet alleen tweeling, maar doen ook dezelfde studie: hbo verpleegkunde. Hoe is het om als tweeling dezelfde studie te doen?
Naast dat jullie tweeling zijn, hebben jullie ook voor dezelfde studie gekozen. Hoe is dat?
Anne: Heel leuk! Je merkt dat wij heel veel dezelfde interesses hebben en vaak hetzelfde denken over bepaalde zaken. Nu wij dezelfde studie volgen, kunnen wij ook overleggen over alles wat komt kijken bij de studie en het werk als verpleegkundige in de zorg. Ook kun je altijd je verhaal kwijt bij elkaar, omdat wij elkaar begrijpen en met elkaar mee kunnen denken.
Bernice: Heel leuk! Het was geen verassing dat we voor dezelfde studie kozen. Wij hebben altijd wel dezelfde interesses gehad op allerlei gebieden. Het is leuk om samen deze studie te volgen. We kunnen samen praten over het vak verpleegkunde en snappen elkaar precies.
Zitten jullie ook op dezelfde school en in dezelfde klas?
Anne: Wij zitten wel op dezelfde school alleen zit ik een jaar verder. Het is wel een hele fijne school en als het had gekund, had ik graag met Bernice in de klas gezeten.
Bernice: Ja, we zitten op dezelfde school! Helaas niet in dezelfde klas. Ik heb op de middelbare school de vierde klas van de havo opnieuw moeten doen. Hierdoor zaten we niet meer bij elkaar in de klas en startte Anne een jaar eerder met de HBO-V. Dit was voor mij erg lastig. Anne en ik hebben altijd samen in de klas gezeten en aan het idee dat ik nu ”alleen” was in de klas heb ik erg aan moeten wennen. Voor nu is het fijn dat Anne een jaar hoger zit. Ze kan mij altijd helpen met verslagen en toetsen.
Leren jullie ook samen?
Anne: Omdat wij in een andere jaarlaag zitten, leren wij niet vaak samen. Dit komt doordat de planningen van school niet overeen komen. Voor tentamenweken leren wij wel samen als dit uitkomt.
Bernice: Nee, dat komt weinig voor! Doordat we qua studie in een andere fase zitten komen onze tentamens en stages niet overeen. Hierdoor heeft vaak de een tentamens als de ander stage loopt. Dat is soms wel jammer. Aan de andere kant betrekken we elkaar hierbij wel volop. We helpen elkaar waar nodig. Dan lezen we elkaars verslagen door of denken we met elkaar mee als er eentje vast loopt met een casus of met de leerstof. Hierdoor kom je er eigenlijk altijd wel uit!
We gunnen elkaar alles en helpen elkaar waar nodig
Bernice
Bij sommige broers en zussen en tweelingen zie je soms concurrentie en/of jaloezie. Is dat bij jullie als tweeling ook of helpen jullie elkaar juist vaak?
Anne: Over het algemeen gaat school mij gemakkelijker af. En omdat wij niet in dezelfde jaarlaag zitten, voelen wij ook niet die eventuele concurrentie strijd. Verder hebben wij allebei de instelling van; ‘als we een tentamen maar halen, zijn wij tevreden’.
Bernice: Op de middelbare school was Anne al beter in leren. Het lukte haar beter om de stof onder de knie te krijgen en haalde hogere cijfers. Dit was voor mij vaak erg moeilijk. Onbewust wordt je constant met elkaar vergeleken, waardoor de lat voor mij erg hoog lag. Dit werd minder toen we in een andere klas terecht kwamen. Nu is die concurrentie en jaloezie er eigenlijk niet meer. We gunnen elkaar alles en helpen elkaar waar nodig.
Wanneer wisten jullie dat je verpleegkundige wilden worden?
Anne: In 4 havo ben ik natuurlijk gaan nadenken over een vervolgstudie. Eigenlijk ben ik eerst alle studies gaan afstrepen die mij niet aantrokken. Zo ben ik al snel bij verpleegkunde uitgekomen wat ik wel erg leuk vond. Tevens zit mijn vader in de zorg en mijn moeder in de geestelijke gezondheidszorg wat ook heeft meegespeeld.
Bernice: In de lagere klas van de middelbare school wist ik al dat ik een beroep in de zorg wilde gaan doen. Na een open dag van de HBO-V wist ik zeker dat ik verpleegkundige wilde worden. Voor de omgeving was deze studie ook geen verassing. Mijn ouders werken allebei in de zorg (wijkverpleging en psychiatrie), en we hebben de zorgzame eigenschap meegekregen vanuit huis. Ook hoorde ik veel verhalen van mijn ouders over hun werk, waar ik altijd met veel bewondering naar geluisterd heb. Dat wij uiteindelijk voor het vak verpleegkunde hebben gekozen, vinden onze ouders natuurlijk helemaal geweldig!
Ook werken jullie nu al in de zorg. Wat doen jullie precies?
Anne: Ik werk als helpende plus bij een particulier woonhuis voor mensen met dementie. Tevens werk ik als verzorgende IG bij thuiszorg Vérian.
Bernice: Ik werk sinds januari in een verpleeghuis in Nijmegen. Voornamelijk op een somatiek afdeling met cliënten met gedragsproblemen. Daarnaast flex ik op een pg afdeling. De afwisseling tussen de afdelingen vind ik super leuk. Ook kan ik met dit bijbaantje de geleerde theorie meteen toepassen in de praktijk.
Laat mij maar lekker in de praktijk werken!
Anne
Ik ben vooral een praktijkgerichte werker en kan niet wachten om straks fulltime aan het werk te gaan!
Bernice
Hoe hebben jullie de studie en stages tot nu toe ervaren?
Anne: Heel erg goed! Laat mij maar lekker in de praktijk werken! In de schoolbanken zitten is niks voor mij haha. Elke stage die ik tot nu toe heb gehad (verpleeghuis, ziekenhuis en thuiszorg) zijn mij allemaal super goed bevallen.
Bernice: De studie is tot nu toe super goed bevallen! Geen enkel moment getwijfeld over de studiekeuze. Ook het stage lopen bevalt mij erg goed! Ik ben vooral een praktijkgerichte werker en kan niet wachten om straks fulltime aan het werk te gaan!
In de thuiszorg heb ik ervaren dat je moet vertrouwen op je eigen kennen en kunnen
Anne
Wat zijn dingen die jullie hebben mee gemaakt op school of tijdens stage, die je niet meer snel vergeet?
Anne: In de thuiszorg heb ik ervaren dat je moet vertrouwen op je eigen kennen en kunnen. Ik kwam bij een demente meneer waarvan de CAD al de hele nacht verstopt zat. Omdat hij dementie heeft, is er geen bellentje gaan rinkelen dat hij hiervoor hulp moet oproepen. Ik had zelf nog nooit alleen een CAD vervangen in de praktijk. Op dat moment heb ik overlegd met de huisarts en mijn werkbegeleider en besloten om dit op dat moment gewoon zelf te doen. Dit lukte, waardoor je nog meer beseft dat je soms gewoon moet vertrouwen op je eigen kennen en kunnen.
Bernice: De leuke momenten op school waren toch wel de toetsen, waarbij ik vaak hulp kreeg van mijn tweelingzusje. Op de middelbare school was ik nooit zo goed in Engels. Anne haalde hier wel betere punten voor, waardoor zij uiteindelijk mijn Engels examen heeft gemaakt haha. Niemand die het doorhad en daardoor had ik toch mooi een voldoende gehaald! Ook in de corona pandemie, waarbij toetsen thuis gemaakt moesten worden, hebben we elkaar regelmatig geholpen haha. Altijd handig een tweelingzusje met hetzelfde beroep!
Hebben jullie misschien nog tips voor (toekomstige) verpleegkunde studenten?
Anne: Na je eerste stage lekker in de zorg gaan werken! Hier doe je het meeste ervaring op waar je veel profijt van zult hebben in de komende stages en je werk als verpleegkundige.
Bernice: Geniet van wat er op je pad komt! En besef hoe veel je voor de mensen kan betekenen. De kleine dingen zoals het bieden van een luisterend oor of een leuk gesprek kan voor sommige mensen al goud waard zijn!
Tijdens mijn eerst stage op de Interne Geneeskunde in het ziekenhuis heb ik zoveel geleerd en zoveel plezier gehad.
Bernice
Hebben jullie al een idee wat jullie hierna willen doen?
Anne: Ik wil graag in het ziekenhuis gaan werken. Welke afdeling weet ik nog niet. Ik houd wel van (voor zover kan) fysiek een beetje zelfstandige mensen en niet de zware intensieve zorg.
Bernice: Wanneer ik afgestudeerd ben, zou ik graag in het ziekenhuis willen werken! Tijdens mijn eerste stage op de Interne Geneeskunde in het ziekenhuis heb ik zoveel geleerd en zoveel plezier gehad. Op welke afdeling ik zou willen werken weet ik eerlijk gezegd nog niet. Hier heb ik gelukkig nog even de tijd voor om over na te denken!
