Drie jaar geleden kwam het verhaal van Puck online. Ze deelde toen over haar strijd tegen anorexia. Ze deelde toe openhartig over haar triggers en behandeltraject. Na negen jaar geworsteld te hebben met anorexia kwam vandaag het bericht naar buiten dat ze gisteren, op 17 januari, is overleden.
Ik kwam Puck in 2021 tegen op Instagram en vroeg haar toen of ze haar verhaal wilde delen. Ze was gelijk een open boek, iets wat ik heel erg bewonderenswaardig vond.
Drie jaar geleden kwam het verhaal van Puck online. Destijds was ze zestien jaar. Ze vertelde dat haar eetstoornis al op haar 10e begon en ze de diagnose anorexia kreeg op 12-jarige leeftijd.
Anorexia is voor velen een soort onbegrepen ziekte. Daarom vond – en vind – ik het des te belangrijker om hier aandacht aan te besteden. En ook Puck deelde haar verhaal, zowel hier als op haar eigen Instagram account. Ze liet zich zien zoals ze was, puur en open. Ze liet zien hoe haar situatie was, met of zonder sondevoeding. Dat vond ik juist zo krachtig.
De laatste tijd ging het helaas slechter met Puck. Zo deelde ze dat ze in een hospice verbleef en hier haar laatste tijd zou doorbrengen. In zo’n fase zou iedereen het begrijpen als je je op jezelf en je omgeving focust, maar Puck deed in die tijd nog iets moois voor anderen: ze doneerde haar haren.
Rust zacht, lieve Puck
