Gastblogs

Kelly: “Op mijn dertigste kreeg ik de eerste oproep van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, en gelijk de eerste keer een afwijkende uitslag”


Kelly (35) kreeg toen ze 30 jaar was, zoals alle vrouwen, de eerste oproep van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. Helaas gelijk de eerste keer al een afwijkende uitslag. Een lang traject met halfjaarlijkse controles, slechte uitslagen en zelfs het verwijderen van haar baarmoeder volgde.


Bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker

Op mijn dertigste kreeg ik de eerste oproep van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, en gelijk de eerste keer een afwijkende uitslag. Hierna ben ik elk half jaar op controle gebleven. 

De eerste klachten
Ruim twee jaar geleden had ik onwijze last van mijn menstruaties, ongemakken na de seks en ik kreeg maar geen duidelijkheid.

Na de nodige onderzoeken bleek ik het voorstadium van baarmoederhalskanker te hebben

Afspraak met de gynaecoloog
Toen ik twee jaar geleden bij de gynaecoloog kwam was ik echt op, hier moest een oplossing voor komen. Na de nodige onderzoeken bleek ik het voorstadium van baarmoederhalskanker te hebben.

Binnen een jaar was het gegroeid van pap1 naar pap3a2.
Toen is de keuze gemaakt om mijn baarmoeder te verwijderen. Een ingreep die ik ontzettend onderschat heb. 

Baarmoederverwijdering
Mijn baarmoeder is verwijderd en na de operatie kreeg ik te maken met complicaties. Inwendige bloedingen, uitwendige bloedingen zes weken lang en de ene na de andere ontsteking. Daar boven op kreeg ik zenuwpijn, waar ik na acht maanden een operatie voor kreeg en eindelijk van de pijn af was, en toen kwam ik in de overgang. Het voelde alsof ik de jackpot had gewonnen en zakte steeds dieper weg.

De overgang vond ik het meest heftig

Ander leven
In december 2022 ben ik compleet in elkaar gestort. Toen kreeg ik pas de juiste hulp en begeleiding om alles een plekje te geven. Het leven wat totaal veranderd was, mijn toekomstbeeld en het omgaan met de overgang. 

Ik had nog een kinderwens en altijd het gevoel dat ik nog een keuze had. Na de ingreep had ik echt geen keus meer. Begrijp mij niet verkeerd, ik heb drie prachtige dochters en ik ben gezegend en dankbaar, maar alsnog was de wens er.

De overgang vond ik het meest heftig. Gek misschien als je bedenkt dat mijn baarmoeder verwijderd was, maar die hormonen.. Jeetje die waren all over the place en zo ook mijn emoties. Van onwijs blij naar intens verdrietig binnen een paar seconden.

Ik wil het bespreekbaar maken, het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker, het luisteren naar je lichaam als je weet dat er iets niet klopt, HPV, de overgang. En de juiste hulp en begeleiding krijgen tijdens zo’n traject. Ik weet nu namelijk dat ik niet de enige ben. Maar zo heb ik mij wel gevoeld. 

Ik heb mijn verhaal en ervaring, ik wil mijn stem gebruiken voor alle andere vrouwen. Check jezelf en je bent nooit alleen ❤️.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *