Toen Kimberly (20) 1 jaar oud was, is bij haar neuroblastoom vastgesteld. Ze heeft er een heel traject op zitten en is gelukkig genezen! Hoe zijn ze er destijds achter gekomen? Hoe zag haar behandeltraject eruit? Wat heeft ze over gehouden aan de chemotherapie? En is ze nog onder controle bij het ziekenhuis?
Toen je 1 jaar oud was, is neuroblastoom bij jou ontdekt. Hoe zijn ze daar achter gekomen?
Ik was altijd een hele tevreden en rustige baby, totdat ik op een gegeven moment steeds meer huilde en mijn ouders mij niet meer stil kregen.. ik was natuurlijk nog maar net 1 jaar dus ik kon het ook niet vertellen. Het viel mijn ouders op dat mijn buik ook dikker werd, op een gegeven moment zo dik en bol dat ze zich wel zorgen gingen maken, ze vergeleken mijn buik met die van mijn neefje die even oud was en zagen dat het echt niet klopte! Mijn ouders zijn toen in de avond naar de huisartsenpost gegaan. Hier voelde ze wel wat in mijn buik maar ze konden nog geen uitspraken doen zonder eerst onderzoek te doen. Wij zijn toen de volgende dag doorverwezen naar het Sophia kinderziekenhuis in Rotterdam, hier kreeg ik een echo, hierop zagen ze dat er een tumor in mijn buik zat maar ze wisten nog niet dat het neuroblastoom was. Er ging bijna een week voorbij met allerlei onderzoeken, ik heb een MIBG-scan, CT-scan en een beenmergpunctie gehad om te achterhalen om welke tumor het ging. Uiteindelijk is er bevestigd dat ik neuroblastoom stadium vier had.
De kans dar de kanker terugkwam was 85%
Hoe zag je behandeltraject eruit?
Ik kreeg een cojec kuur. Dat waren 8 chemo kuren, maar door omstandigheden heb ik er zelfs 10 gehad. Ik heb een operatie ondergaan en daarna nog een hoge dosis chemo en tot slot een stamceltransplantatie met stamcellen van mezelf die ze eerder bij mij geoogst hadden.
Toen was ik kanker vrij, na een half jaar in het ziekenhuis hebben gelegen. Ik was tevens uitbehandeld, als de kanker terug zou komen zouden ze niets meer voor mij kunnen doen, wat betekent dat ik dan dood zou gaan. De kans dat de kanker terugkwam was 85%
Je bent inmiddels moeder, maar door de chemotherapie is de kans kleiner dat je zwanger wordt. Hoe vind je dat?
Ik ben ontzettend dankbaar dat ik toch een wondertje heb mogen krijgen, want dit was altijd al een droom van mij! Als kind speelde ik altijd al met de poppen en vond ik baby’s en zwangere vrouwen heel interessant! Ik vind het wel erg lastig om waarschijnlijk vervroegd in de overgang te raken, ik weet ook niet wanneer dit gaat zijn en dat maakt het lastig! Wel heb ik goede hoop dat ik nog eens zwanger mag raken aangezien ik zelf nog heel jong ben en ik dus ook jonge eicellen heb (hoe jonger je eicellen hoe beter)! En Levi was in één keer raak, dus ik merk dat dat mij wel hoop geeft!
Je hebt ook een onderzoekstraject in het ziekenhuis gedaan. Wat hield dat precies in?
Toen ik 18 jaar oud was kreeg ik een brief thuis gestuurd vanuit het prinses Máxima centrum, dit is een speciaal ziekenhuis voor kinderen met kanker, en hier zit ook de later poli! Dit is voor alle mensen die als kind kanker hebben gehad, hier gaan ze met je kijken naar de gevolgen van de chemo en hoe het nu met je gaat. Ik had zelf drie punten die ik wilde laten onderzoeken, het was al duidelijk dat ik een gehoorbeschadiging had door de chemo en dat ik waarschijnlijk onvruchtbaar of verminderd vruchtbaar zou zijn! Ook wilde ik zelf laten kijken naar mijn tanden en kiezen aangezien die erg klein zijn.
Ze hebben verschillende onderzoeken gedaan naar mijn vruchtbaarheid. Ze hebben door middel van echo’s naar mijn baarmoeder, eileiders en eierstokken gekeken, ook hebben ze bloed afgenomen om bepaalde informatie uit te kunnen halen. Hier kwam uit dat ik dus veel minder eicellen heb dan zou moeten, dit is dus gebeurd door de heftige chemo kuren.
Mijn gehoor hebben ze ook onderzocht. Ik hoor eigenlijk super goed, maar heb toch wel echt een serieuze gehoorbeschadiging; ik hoor hele hoge tonen niet. Maar dit zijn gelukkig dingen die ik kan missen!
Op het moment hoef ik niet meer op controle te komen!
Ben je nog steeds onder controle bij het ziekenhuis?
Op het moment hoef ik niet meer op controle te komen! Dit was tot mijn 18e en hierna mocht ik zelf die keus maken. Voor nu vind ik het even goed zo. Ik weet waar ik aan toe ben en als ik wat merk of vragen/ klachten begin te krijgen, kan ik altijd terecht!
Zoals ik al zei, ben je inmiddels gelukkig op een natuurlijk manier moeder geworden. Ben je wel eens bang? Dat de kanker terugkomt bijvoorbeeld.
Eerlijk gezegd ben ik niet bang dat het terug gaat komen, ik ben nu al bijna 20 jaar genezen en heb in principe even veel kans om kanker te krijgen als ieder ander. De kanker soort die ik heb gehad komt ook zelden voor bij volwassenen.
