Mara besloot op 29-jarige leeftijd te stoppen met de pil. Ze was destijds al 14 jaar aan de pil en wilde graag haar natuurlijke cyclus weer terug. Vrij snel werd ze weer ongesteld, maar de volgende menstruatie kwam pas 8 weken later en bleef daarna uit. Na 6 maanden is ze naar de huisarts gegaan en werd ze doorgestuurd voor onderzoek. Daar werd duidelijk dat ze PCOS heeft. Zwanger worden kan dan lastiger zijn. Helaas was dit ook het geval bij Mara. Na 1,5 jaar ovulatie inductie, begon ze aan een IUI traject, mét succes: ze werd zwanger! En niet zo maar zwanger, maar van een tweeling!
Sinds je 29e heb je de diagnose PCOS. Dit kan verschillende klachten veroorzaken. Waar had jij last van?
Op 29-jarige leeftijd besloot ik te stoppen met de pil, omdat ik destijds al 14 jaar aan de pil was en nu weleens wilde weten hoe mijn eigen cyclus zou zijn. Ik werd na het stoppen vrij snel ongesteld, maar het duurde vervolgens wel 8 weken voor mijn volgende menstruatie zich aandeed, om vervolgens helemaal niet meer te menstrueren. Na 6 maanden ben ik naar de huisarts gegaan (want ja, ik dacht aan ontpillen). De huisarts heeft mij doorverwezen naar ‘Star-shl’ om een inwendig onderzoek te laten doen.
Tijdens de inwendige echo werden er veel eiblaasjes op mijn eierstokken gevonden, wat zou kunnen duiden op PCOS. Ik had hier toen weleens van gehoord en het enige waar ik aan dacht was: ‘kinderen krijgen gaat heel lastig worden..’
Naar aanleiding van dit echo onderzoek werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis is er bloed afgenomen en werd er wederom een inwendige echo gemaakt. Conclusie: PCOS. Het gekke is, dat ik behalve mijn onregelmatige cyclus, helemaal geen klachten van PCOS ervaar of ooit heb ervaren. Het zit verder ook niet bij mij in de familie.
De gynaecoloog vertelde mij dat wanneer wij onze kinderwens in vervulling wilden laten gaan er waarschijnlijk een traject aan vooraf zou gaan
Door PCOS kan het zijn dat er minder vaak een eisprong plaatsvindt of helemaal niet, wat de kans op een (natuurlijke) zwangerschap kleiner maakt. Hoe was dit bij jou?
De gynaecoloog vertelde mij dat wanneer wij onze kinderwens in vervulling wilden laten gaan er waarschijnlijk een traject aan vooraf zou gaan. Mijn man en ik hadden het plan om in juli te trouwen, dus wilden wij nog even wachten met onze kinderwens. De gynaecoloog adviseerde mij om weer te starten met de pil, omdat dat er eventueel voor kunnen zorgen, dat mijn PCOS klachten (die ik eigenlijk niet had) zouden afnemen en dat ik eventueel toch weer een normale cyclus terug zou krijgen.
Op een gegeven moment kwamen jullie op het punt dat jullie een kindje wilde. Maar door de PCOS is de kans op een (natuurlijke) zwangerschap kleiner dan normaal. Hoe ging dit bij jullie?
COVID kwam er tussendoor, waardoor onze bruiloft werd uitgesteld en hiermee ook onze kinderwens. Wij wilden het liefst eerst trouwen en daarna starten met het in vervulling laten gaan van deze wens. In mei 2021 stopte ik wederom met de pil, maar helaas, een cyclus kwam er niet van. In juli 2021 (vlak na de trouwerij) startten wij ons traject in het ziekenhuis.
Na ongeveer 1,5 jaar ovulatie inductie, heb ik erop aangedrongen om te starten met IUI
Helaas lukte het niet om op de natuurlijke manier zwanger te worden. Wat zijn dan de vervolgstappen?
Allereerst begon ik met het slikken van Clomid, dit deed helaas niets voor mij. Ik startte al vrij snel met het spuiten van hormonen; eerst eenmaal daags en al snel werd dit een spuit in de ochtend en avond. Wij hadden de keuze om te starten met ovulatie inductie (hierbij slik of spuit je hormonen en worden wekelijks de follikels gemeten). Iedere week, en vaak wel twee keer per week, moest ik naar het ziekenhuis voor een inwendige echo. Mijn follikels werden gemeten en wanneer er één of twee groter waren dan 18 millimeter, mocht ik een spuit zetten (Ovitrelle) om mijn eitjes te laten springen.
Na ongeveer 1,5 jaar ovulatie inductie, heb ik erop aangedrongen om te starten met IUI. Voor mijn (ons) gevoel werkte ovulatie inductie niet voor ons. Wij hielden ons perfect aan de geplande gemeenschap en op de vaste tijden injecties zetten, maar toch deed het niks en werd ik iedere maand weer ongesteld.
Mijn man is iedere afspraak meegegaan ziekenhuis en hij hielp mij met het klaarmaken van de injecties
Als zwanger worden niet lukt, lijkt me dit heel verdrietig. Niet alleen voor jou, maar natuurlijk ook voor je partner. Hoe zijn jullie samen door deze lastige tijd gekomen?
De relatie tussen ons was al sterk, maar is door dit traject alleen nog maar veel intenser geworden. Mijn man is iedere afspraak meegegaan ziekenhuis en hij hielp mij met het klaarmaken van de injecties. Na 1,5 jaar ovulatie inductie, kregen wij van de gynaecoloog groen licht om te starten met IUI. Dit wilden wij drie keer proberen en zou het dan geen positief resultaat hebben opgeleverd, dan zouden wij starten met IVF.
Er zijn meerdere behandelingen mogelijk, de bekendste is IVF, maar zo is er ook IUI. Jullie hebben voor IUI gekozen. Waarom was dit?
Omdat je met IUI 7 pogingen vergoed krijgt, en het niet was uitgesloten dat dit bij ons zou kunnen slagen. Met IVF heb je 3 pogingen en daarna is het voor eigen rekening. Zowel de artsen als wij wilden graag IUI proberen om te kijken of het zou aanslaan. Wij hadden voor onszelf wel zoiets van: ‘We doen 3 pogingen (ook al krijg je er 7) en starten erna met IVF’. Het gekke is: als je IVF doet, doen ze daarna geen IUI meer. Don’t ask me why…
Hoe ging het IUI traject bij jullie in zijn werking?
Voorafgaand aan de IUI heb ik weer hormonen gespoten en vrij snel werden er twee follikels gemeten op 14 en 16 millimeter. Er werd ons verteld dat wij de Ovitrelle mochten gaan prikken, want de follikel van 16 mm zou zeker gaan springen, die van 14 millimeter zou ook kunnen springen, maar die kans zou wat kleiner zijn. Toch wilden wij het ‘risico’ nemen. Ons ideale toekomstbeeld is toch echt wel twee kindjes, dus als het dan zo is dat het er twee zijn, dan is dat helemaal niet erg.
Bij iedere IUI poging is de kans 10% dat het lukt, dus na die 1,5 jaar ovulatie inductie waren wij vrij sceptisch. Onze afspraak voor de terugplaatsing stond gepland op 18 februari 2023. De terugplaatsing was zo gebeurd en daarna begon het wachten. Na 18 dagen mocht ik testen, de voorgaande keren was ik onwijs veel bezig met het moment waarop ik mocht gaan testen, dit keer was dat veel minder.
Wanneer je eindelijk een zwangerschapstest mag doen en blijkt dat je zwanger bent, al helemaal na zo’n traject, lijkt me een heel mooi moment. Hoe ging dat?
Wij hebben sinds december een super lief hondje en ik was vooral veel met hem bezig. Ook ben ik eind december gestart bij een orthomoleculair therapeut, om zo mijn tekorten op het gebied van vitaminen en mineralen aan te pakken. Ik merkte dan ook dat ik in deze ‘wachtperiode’ veel bewuster bezig was met mijn leven: nog gezonder leven, slikken van de juiste supplementen en dagelijks mediteren.
Op dinsdag 7 maart was ik nog niet ongesteld geworden en besloot ik een test te doen en ja hoor, deze was positief!! Wij konden onze ogen niet geloven. Ik heb daarna zeker nog 4 testen gedaan, die wederom allemaal positief waren. Na een belletje met het ziekenhuis, werd mijn eerste echo afspraak ingepland. Eind maart stond deze afspraak gepland.
Tijdens de eerst echo was te zien dat beide eitjes gesprongen waren en dat wij in verwachting waren van een tweeling!
Uiteindelijk bleek je zwanger te zijn van een tweeling! Wanneer kwamen jullie daarachter?
Tijdens de eerste echo was te zien dat beide eitjes gesprongen waren en dat wij in verwachting waren van een tweeling! Wij waren onwijs blij, maar moesten uiteraard ook even schakelen. De kans is 10% dat een IUI poging slaagt en dan ook nog eens bij beide eitjes, ongelooflijk. Al vrij snel waren wij aan het idee gewend en waren wij ontzettend gelukkig. Onze familie en vrienden waren allemaal heel blij voor ons.
Wij zijn dolgelukkig, want behalve dat wij twee gezonde kinderen krijgen, krijgen wij ook nog eens een jongen en een meisje!
Inmiddels ben je 25 weken zwanger. Weten jullie het geslacht al?
Na een positieve 13 weken echo heb ik een pretecho laten maken. Op hemelvaartsdag hebben wij onze gender reveal gehouden met onze lieve familie en vrienden. Wij zijn dolgelukkig, want behalve dat wij twee gezonde kinderen krijgen, krijgen wij ook nog eens een jongen en een meisje! Ons geluk kan niet op en wij genieten intens van alle voorbereidingen. Op 11/11 ben ik uitgerekend, maar waarschijnlijk komt de tweeling eind oktober al. Wij kunnen niet wachten om onze mini’’s te verwelkomen, want dan is ons gezinnetje echt compleet!
Al met al heeft het bij ons ongeveer 2,5 jaar geduurd, maar uiteindelijk is het het allemaal waard geweest
Hoe verloop de zwangerschap tot nu toe?
Al met al heeft het bij ons ongeveer 2,5 jaar geduurd, maar uiteindelijk is het het allemaal waard geweest. Onze lieve familie en vrienden zijn er altijd voor ons geweest en nog steeds! De relatie tussen mijn man en mij is alleen nog maar sterker geworden en samen kunnen wij alles aan.
Mijn zwangerschap verloopt al vanaf dag 1 vlekkeloos. Op vermoeidheid na, heb ik nog geen kwaaltjes ervaren. Momenteel ben ik bijna 25 weken zwanger en geniet ik intens van mijn zwangerschap en op de komst van onze mini’s.
