Tot halverwege mei 2022 werkte Samira als arbo-arts. In juni 2022 emigreerde ze naar Washington D.C. om daar de 3-jarige specialisatie interne geneeskunde te gaan volgen. Hoe bevalt het haar tot nu toe? Waarom heeft ze gekozen om zich in Amerika te specialiseren? En hoe zag de weg naar de opleiding in Amerika eruit?
In juni 2022 ben je vertrokken naar Washington D.C. voor de specialisatie interne geneeskunde. Hoe bevalt het tot nu toe?
Heel leuk! Ik was begonnen met polikliniek voor 8 weken, wat betekende dat ik alle weekenden en avonden vrij was en tijd had om meer van de hoofdstad te zien. Daarnaast heb ik hele leuke collega’s en de specialisten zijn ook heel aardig. Er wordt ook veel tijd besteedt aan lesgeven en daar ben ik heel blij mee.
Nu ik hier al een paar weken zit voel ik me wel steeds meer thuis
Het is een onwijs grote stap. Je woonde in een dorp en gaat nu naar een wereldstad, met een andere taal, geen mensen, omgeving of ziekenhuis die je al kende. Toch hield het je niet tegen om de stap te zetten. Hoe gaat dat nu allemaal?
Ja klopt! Toen ik aankwam voelde het ook helemaal niet echt. Zelfs nu besef ik niet helemaal dat ik hier echt ben. Gelukkig zijn de meeste van mijn eerstejaars collega’s ook verhuisd vanuit een andere staat of zelfs een ander land, zoals ik, en dat maakt het ook makkelijker om leuke dingen te doen met collega’s buiten het ziekenhuis.
Nu ik hier al een paar weken zit, voel ik me wel steeds meer thuis. Ik weet nog dat ik in het begin niet wist waar de stop knop was in de bus en ik er later achter kwam dat ze een geel touw hebben waar je aan moet trekken. Ik wist niet hoe een cheque werkte. Ook is boodschappen doen hier prijziger dan in Nederland. Dat zijn van die kleine dingen waar ik echt aan moest wennen in het begin.
Voor mij voelde toegelaten worden tot de opleiding in Amerika als een nieuwe uitdaging
Waarom heb je gekozen om je te specialiseren in Amerika?
Ik heb mijn hele leven in Nederland gewoond en nooit een study exchange naar het buitenland of iets anders tijdens mijn studie gedaan. Na geneeskunde wist ik wat mij te wachten stond: Aniossen en daarna ergens in opleiding komen. Ik wilde juist een nieuwe uitdaging, een andere omgeving. Ik wilde graag in Amerika mijn vervolgopleiding doen, omdat het een Engelstalig land is, je direct in opleiding bent wanneer je bent aangenomen (ANIOS bestaat daar niet) en Amerika mij van kleins af aan aantrok. Voor mij voelde toegelaten worden tot de opleiding in Amerika als een nieuwe uitdaging
De specialisatie duurt 3 jaar. Hoe zijn die jaren ingedeeld? En is de specialisatie in Amerika anders dan in Nederland?
Interne geneeskunde duurt 3 jaar. Qua indeling is het best vergelijkbaar als in Nederland. Je roteert op verschillende subspecialismen van interne geneeskunde zoals MDL & Longgeneeskunde, binnen het ziekenhuis maar ook daarbuiten (poliklinieken). Je rouleert elke 4 weken naar een ander gedeelte. Zo zit ik nu bijvoorbeeld op de “cardiac IMC” en zal ik over 4 weken op de intensive care beginnen.
In je eerste jaar word je “intern” genoemd. Je staat niet alleen onder supervisie van de specialist (attending), maar ook van de 2e – en 3e jaars internisten in opleiding, ook wel “seniors” genoemd. Als intern doe je naast het zien van patiënten ook veel administratief werk, zoals notities bijhouden en het ontslag regelen; dit doen ze ook in Nederland.
Na elk jaar krijg je meer verantwoordelijkheid en wordt er ook verwacht dat je meer lesgeeft aan de lagen onder jou. Administratief werk wordt ook steeds minder naarmate je vordert in de opleiding.
Daarnaast ben je meestal maar 1 dag per week vrij en heb je vaak om de 3-4 dagen lange diensten waarbij je rond 7 of 8 uur ‘s avonds klaar bent. Gelukkig heb je ook een paar betere blokken (meestal als je op de polikliniek staat) waar je al je weekenden hebt en rond 4 of 5 uur klaar bent.
Hoe zag de weg naar de opleiding in Amerika eruit?
Er zijn veel dingen die je moet doen voordat je wordt aangenomen. Allereerst moet je twee kennistoetsen maken: USMLE Step 1 & Step 2CK voordat je mag beginnen. De ene toets duurt 7 uur en de andere 9 uur. Daarnaast heb je een verplichte Engels toets; het “OET” examen. Tevens heb je aanbevelingsbrieven nodig. Het liefst door artsen in Amerika die je hebben geobserveerd in het ziekenhuis daar. Allerlaatst kijken ze naar je CV. Heb je bijvoorbeeld ervaring opgedaan in Amerika? Dit was voor mij heel moeilijk door Corona vanwege de travel ban naar Amerika toentertijd. Gelukkig heb ik “tele-rotations” kunnen doen waar ik door middel van Zoom en Microsoft teams van veraf een “stage” heb kunnen doen en aanbevelingsbrieven heb gekregen van deze Amerikaanse artsen. Daarnaast kijken ze naar vrijwilligerswerk, je cijfers, onderzoek enzovoort.
Naast dat je veel hebt moeten regelen om daar te mogen studeren en aangenomen te worden, moest je natuurlijk prive ook veel regelen. Waar moet ik dan aan denken?
Ik heb mijn woonplek vanuit Nederland moeten regelen. Helaas was er geen tijd voor mij om dit te regelen wanneer ik aan zou komen. Dit is natuurlijk een grote risico, maar gelukkig is het allemaal goedgekomen. Visa is ook een heel gedoe, en helaas door Corona had de Amerikaanse Ambassade in Nederland grote achterstanden. Hierdoor heb ik lang moeten wachten op mijn visa. Daarnaast had ik veel papierwerk vanuit het ziekenhuis, zoals (kinder)vaccinatiebewijzen, registraties, kledingmaten doorgeven, background check en occupational health.
Toen ik in Amerika aankwam was mijn papierwerk helaas nog niet klaar. Niet alleen moest ik een Amerikaanse bankrekening openen, maar moest ik een social security number aanvragen (soort BSN), een Amerikaanse simkaart met abonnement en zorgverzekering aanvragen. En zo zijn er nog 100 andere dingen die ik moest regelen. En hoewel ik blij was dat ik er was, was het ook een stressvolle tijd.
Hoe ziet een dag er voor jou uit?
Ik begin op de Cardiac IMC om 7 uur ‘s ochtends en eindig gemiddeld om 5 uur ‘s middags. Ik werk alle weekenden en ben 1 dag per week vrij (bijvoorbeeld aankomende week op een dinsdag).
Hoe een dag eruitziet is erg vergelijkbaar met dat van Nederland. Ik werk in een team met: 3 eerstejaars, 1 tweedejaars, 1 derdejaars – internisten in opleiding en 1 cardioloog.
Tussen 7 en 9 uur zie ik alle patiënten alleen, zo heb ik nu bijvoorbeeld 5 patiënten. We schrijven onze notities en dan komt de cardioloog rond 9 uur/ 9.30 uur. Dan bespreken we de patiënten 1 voor 1 met hem en maken we een plan. Daarna ziet de cardioloog de patiënten alleen of soms gaan we weer samen langs met de groep.
Dan is het meestal al rond 11 uur ‘s ochtends. Vanaf dat moment is het eigenlijk meestal administratief werk, zoals andere artsen bellen voor een consult, je notities afmaken, met een social work/case-manager praten enzovoort.
Tussen 12 uur en 1 uur hebben wij “noon conference” waar we een college krijgen over een medisch onderwerp.
Tussen 1 uur en 2 uur lunch ik meestal en daarna ga ik verder met administratief werk totdat ik klaar ben.
De meeste mensen weten dat in Amerika de meeste mensen geen zorgverzekering hebben. Dat is misschien wel 1 van de grootste verschillen met de Nederlandse gezondheidszorg. Wat zijn nog andere verschillen tussen Amerikaanse en Nederlandse gezondheidszorg/ ziekenhuizen? Zorgverzekering is een groot verschil tussen Nederland en Amerika. Sommige mensen hebben geen zorgverzekering en sommigen hebben wel een zorgverzekering, maar toch worden bepaalde medicaties dan niet vergoed als ze naar huis gaan. Dan moet je een aanvraag indienen bij een zorgverzekering. Gelukkig zijn er hele goeie casemanagers/ social work mensen die hier heel veel verstand van hebben en dat oppakken.
Daarnaast zijn sommige specialisaties hier korter; kindergeneeskunde is 3 jaar, terwijl dat in Nederland 5 jaar is. Interne geneeskunde is ook 3 jaar, in Nederland is duurt dat 5,5-6 jaar. Ook bestaat “algemeen internist” niet meer in Nederland en moet je altijd een subspecialisatie doen, zoals longgeneeskunde. In Amerika kan je nog wel als algemeen Internist werken.
Hoe heb jij zelf je zorgverzekering geregeld?
De meeste mensen in Amerika vragen hun zorgverzekering aan via werk, dat heb ik ook gedaan. Ik geloof dat ik een voordeligere zorgverzekering heb waar meer in wordt vergoed, omdat ik in het ziekenhuis werk. Maar ik heb het nog niet gebruikt voor iets dus ik laat het je weten over een paar maanden.
Waar ik zelf nog over twijfel is of ik een dokter wil zijn die expert is over 1 vakgebied of juist een generalist, waarbij je een beetje van alles weet
Je hebt interesse in de cardiologie, de acute geneeskunde en de intensive care geneeskunde. Waarom heb je toch voor de interne geneeskunde gekozen en niet voor bijvoorbeeld de opleiding tot cardioloog of IC-arts?
De opleiding cardiologie in Amerika gaat via interne geneeskunde. Je doet in Amerika 3 jaar interne geneeskunde en daarna 3 jaar fellowship cardiologie. Na 3 jaar interne geneeskunde kun je er ook voor kiezen om IC-arts te worden, dan doe je de fellowship critical care medicine voor 2 jaar, of je doet 3 jaar een combinatie van pulmonary & critical care medicine wat betekent dat je longarts én IC-arts bent.
Waar ik zelf nog over twijfel is of ik een dokter wil zijn die expert is over 1 vakgebied (cardiologie) en dan minder over andere vakgebieden of juist een generalist (IC-arts), waarbij je een beetje van alles weet. Beide ideeën trekken mij momenteel aan en daardoor twijfel ik nog.
Wil je na de specialisatie ook blijven werken/ verder specialiseren in Amerika?
Ik wil denk ik mijn fellowship ook in Amerika doen. Om een fellowship te doen in Amerika moet je opnieuw solliciteren. Dit betekent dat je ook op een andere plek in Amerika kan eindigen voor een fellowship. Het lijkt me leuk om na 3 jaar interne geneeskunde een nieuwe uitdaging aan te gaan, misschien wel op een andere plek in Amerika waar ik nieuwe ervaringen op doe.
Na mijn fellowship zit ik er wel aan te denken om terug te keren naar Nederland. Maar ik praat nu over 6 jaar en ik heb geen idee hoe mijn leven eruit ziet over 6 jaar. Misschien verhuis ik wel naar een totaal ander land!
Ik leer superveel nu tijdens mijn specialisatie
De meeste zorgprofessionals kiezen voor het ziekenhuis. Jij hebt daarentegen tot halverwege mei gewerkt als arbo-arts. Hoe ben je bij dit idee gekomen?
Ja klopt. Het is inderdaad slim om voordat je met een specialisatie begint ziekenhuiservaring op te doen als ANIOS. De reden waarom ik voor arbo-arts heb gekozen, is omdat ik wist dat een specialisatie in Amerika intens zou zijn. Ik wilde niet mezelf al uitputten voordat ik überhaupt met een specialisatie in Amerika zou beginnen. Wat ook meewoog, was dat ik ook online Amerikaanse sollicitatiegesprekken had lopen tussen oktober 2021 en februari 2022, meestal in de avonden. Als ik dan in het ziekenhuis zou werken, zou ik ook avonddiensten hebben en dat zou niet uitkomen met mijn sollicitatiegesprekken.
Ik leer superveel nu tijdens mijn specialisatie en ik heb absoluut geen spijt van hoe ik het heb aangepakt. Amerikaanse geneeskundestudenten beginnen ook met hun specialisatie zonder werkervaring, dus de meeste specialisaties zijn hierop ingericht.
