Isabel viel van de trap en liep daardoor triangulair fibro-cartilagineus complex (TFCC) letsel op, waardoor ze nu blijvende schade heeft aan haar pols. Er werd verteld dat ze met gips en hulp van de fysiotherapeut geen last meer zou hebben, maar heeft nu, jaren later, nog steeds last.
Door een val van de trap, ging je pols uit de kom. Wanneer was dat?
13 januari 2020 ben ik van de trap gevallen. Hierbij viel ik met mijn pols op de zijkant van de traptreden.
Je bent daarna naar het ziekenhuis gegaan. Wat hebben ze daar gedaan en gezegd?
Ik ben ’s middags pas naar het ziekenhuis gegaan, omdat ik het zelf wel vond meevallen. Er zat wel een grote bult, maar veel pijn had ik niet. Na aansporing van klasgenoten en docenten ben ik toch maar even langs de huisarts gegaan. Die stuurde mij door naar het ziekenhuis voor foto’s. Daar zagen ze dat het niet goed stond. Op de 1e hulp hebben ze mijn pols in de kom proberen te trekken. Hierbij schoot mijn pols er steeds weer uit. Na lang proberen hebben ze mijn pols vastgezet in het gips en mij doorverwezen naar een chirurg. Omdat het al avond was, kon ik de volgende dag pas terecht. Er zijn nog een paar foto’s gemaakt en dat was goed. Ik moest 6 weken in het gips en vanaf dan zou het wel goed komen met de fysiotherapeut. Ze had namelijk wel “ergere’’ gevallen gezien. Bij de fysiotherapeut heb ik een half jaar oefeningen gehad en had ik niet veel pijn meer. Er stond nog steeds wel een rare bobbel op mijn pols, wat uiteindelijk mijn bot nog steeds bleek te zijn, maar ik had geen pijn meer. Tot ik begon met stage lopen in de gehandicaptenzorg. Er was daar veel verzorging en kreeg daardoor veel last weer van mijn pols. Toen ben ik rond december weer terug gegaan naar de fysiotherapeut en daar kreeg ik het advies om weer naar het ziekenhuis te gaan. Wij hebben toen voor een second opinion gekozen in het UMC Utrecht.
Daardoor bleef het bot in mijn pols niet op de juiste plek staan
Na een jaar rond gelopen te hebben met een pols die uit de kom stond en veel pijn, heb je een second opnion aangevraagd. Hoe ging dat?
Mijn moeder had om advies gevraagd aan haar neef. Toevallig was zijn zoon plastisch chirurg in het UMC Utrecht, en wilde hij mij graag zien. Na een week kon ik al terecht en zag hij meteen al dat het niet goed stond. Je kon namelijk mijn bot indrukken en dan schoot hij weer terug uit de kom. Hij heeft toen meteen röntgenfoto’s laten maken. Hierop zag hij meteen dat de spier tussen je 2 botten in je pols gescheurd waren. Daardoor bleef het bot in mijn pols niet op de juiste plek staan. Ik werd meteen op de lijst voor een operatie gezet. 2 weken later kon ik al komen voor de operatie. Tijdens de operatie zag hij dat de spier niet alleen doormidden was gescheurd, maar ook van het bot af. Hij heeft het hierdoor uiteindelijk met een schroef weer vast gezet en gehecht. Na de operatie had ik erg veel pijn. Ze hadden morfine toegediend maar hierop kreeg ik een allergische reactie. Daarom hadden ze oxycodon meegegeven naar huis, hierop reageerde ik ook niet goed dus moest hier ook meer stoppen, dus moest ik het maar doen met paracetamol.
Waarom kon je niet tegen de sterke medicatie?
Ik kreeg allergische reacties. Bij de morfine kreeg ik vooral galbulten.
Hoe ging je revalidatie na die operatie?
Na de operatie had ik eerst 3 weken gips tot mijn schouder. Daarna nog 3 weken alleen mijn onderarm. Toen ik uit het gips kwam, begon ik meteen met de revalidatie bij een speciale handen fysiotherapeut die hierin gespecialiseerd is. De eerste 6 weken waren we bezig met mijn bewegelijkheid terug te krijgen. Ik kon namelijk mijn arm niet meer draaien, mijn hand niet op en neer bewegen en ook niet zwaaien. Het kwam beetje bij beetje terug. Alleen was op het eind de bewegelijkheid te ver terug dat het te soepel werd en er weer een scheurtje in zat. Daardoor moest ik weer in een brace om te zorgen dat de spier weer genas. We hebben ervoor gekozen om de bewegelijkheid niet verder meer terug te laten komen, omdat ik dan weer dezelfde klachten als voor de operatie zou krijgen. Hierna zijn we begonnen, en nog bezig, met de kracht in mijn pols terug te krijgen. Ik kan nu al weer dingen met 3 kilo doen. Dat lijkt weinig, maar voor na z’n operatie is het best veel!
Ik zal mijn hand/ pols niet meer optimaal kunnen bewegen en geen hele zware dingen kunnen tillen
Je bent bijna klaar met revalideren. Hoe gaat het nu met je pols?
Ik zal mijn hand/pols niet meer optimaal kunnen bewegen en geen hele zware dingen kunnen tillen. Daardoor moet ik nu meer met links doen en heb ik van de fysio daar wat handigheidjes voor gekregen, maar dat maakt niet uit zolang de pijn weg is, ben ik al blij!
Met werk loop je soms tegen dingen aan. Hoe gaat dat?
Ik werk op dit moment op een woongroep met mensen met een beperking! Het is superleuk werk om te doen! De verzorging van sommige cliënten is best zwaar! Dat vind ik soms nog moeilijk om alleen te doen en dan met name het douchen. Ik vind zelf de doelgroep met zwaar beperkte mensen het allerleukste om mee te werken! En dan met name ook de verzorging. Samen met mijn fysiotherapeut kijk ik naar trucjes om de verzorging minder zwaar te maken en op een andere manier te doen.
