Tess (21) is sportief, studerend aan de ALO, met een leuk sociaal leven. Vol in het leven, totdat ze op 28 december 2022 met spoed naar het ziekenhuis ging en op de intensive care belandde. Ze blijkt sepsis te hebben; een heftige en levensgevaarlijke reactie van het lichaam op een infectie.
Klachten
De rollercoaster begon met griepverschijnselen, hevige koorts, benen en armen niet kunnen bewegen en rode vlekjes op de buik en nek. Met spoed zijn we naar het ziekenhuis gegaan en werd ik opgenomen op de intensive care. Spannende dagen volgden, waarbij organen uitvielen. De oorzaak? Een bacterie in de bloedbaan, die leidde tot sepsis.
Ik zat al een fase verder, namelijk in een septische shock. Zonder behandeling mondt dit in 100% van de gevallen uit in het zwartste scenario; de dood.
Ik heb de afgelopen 2,5 jaar van alles geprobeerd, van alternatieve therapie tot opname van ruim tien weken in een revalidatiecentrum, maar niks heeft gewerkt tot nu toe
Geen dag voorbij zonder me ziek te voelen
Gelukkig waren ze er nét op tijd bij en slaat de behandeling uiteindelijk aan. Na een week kon ik naar huis en zou ik na drie maanden weer helemaal de oude zijn. Niets is minder waar. Nu – 2,5 jaar later – ben ik nog geen dag wakker geworden zonder mij ziek te voelen.
Ik lijd aan het Post Sepsis Syndroom. Dit houdt in dat mijn autonome zenuwstelsel niet meer goed functioneert. Sepsis is niet alleen een ‘acute’ aandoening; de ontregeling van het lichaam kan voor sommigen langdurige tot chronische klachten met zich meebrengen. De restklachten kunnen per persoon verschillen. Helaas heb ik veel blijvende restschade.
Ik doe maximaal één korte activiteit per dag. Dit gaat vaak niet; teveel prikkels, geen energie en misselijkheid, vaak dagen lang van de kaart. Ik kan niet meer naar school, niet meer werken, niet meer weg met vrienden. Kortom, dit is geen leven.
Ik heb de afgelopen 2,5 jaar van alles geprobeerd, van alternatieve therapie tot opname van ruim tien weken in een revalidatiecentrum, maar niks heeft gewerkt tot nu toe.
Ik ga vanaf 15 september zes weken een intensieve behandeling in
Hoop doet leven
Maar er is hoop! In Australië is er een behandeling: Neuro Physics Therapy van Ken Ware.
Dit is een speciale holistische therapie die helpt om je zenuwstelsel en lichaam weer goed te laten samenwerken. Het is dus een lichaamsgerichte therapie die neurologie, bewegingsleer en bewustzijn combineert. Het zenuwstelsel wordt als het ware gereset. Foutieve verwerking van prikkels worden verwijderd en nieuwe juiste prikkels worden toegevoegd. Je traint niet je spieren, maar je hersenen en zenuwen.
Ik ga vanaf 15 september zes weken een intensieve behandeling in. Heel spannend!
Bewustwording
Voordat ik ziek werd had ik nog nooit van sepsis gehoord. Ik dacht dat ik een erge griep had. Toch geeft sepsis meer signalen. Als je deze weet, kan het levensreddend zijn. Want ieder uur telt!
Ik wil dus meer bekendheid genereren voor sepsis en de symptomen waar je alert op moet zijn. Het is nodig in een tijd waar door nog onbekende oorzaken steeds meer mensen (en opmerkelijk jongeren) te maken krijgen met sepsis.
In het kort:
Sepsis is een levensbedreigende ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie die zo ernstig verloopt dat weefsels beschadigd raken en orgaanfuncties uitvallen.
Veelvoorkomende symptomen van sepsis zijn:
• Koorts of lage lichaamstemperatuur
• Snelle ademhaling
• Snelle hartslag
• Verwardheid of desoriëntatie
• Algemeen ziek gevoel
• Problemen met plassen
• Huidveranderingen: bleke, vlekkerige of juist rode huid, of een klamme, zweterige huid
• Pijn: pijn op de plaats van de infectie of algemene pijn door het hele lichaam
Let op: Niet alle symptomen hoeven aanwezig te zijn, en de ernst kan variëren. Als je vermoedt dat jij of iemand anders sepsis heeft, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te zoeken. Ieder uur telt!!
Je kan Tess volgen op haar Instagram!
