Op 27 februari 2020 beviel Lisette, na een droombevalling, van haar tweede zoontje: Nio. Ze belandde in een rare kraamperiode, omdat toen net corona ook Nederland bereikte. Achteraf hebben ze juist heel erg genoten om als gezin deze kraamperiode te kunnen beleven. Om de kraamperiode mooi af te sluiten, besloten ze naar hun geliefde Texel te gaan. Wat een mooi weekend en afsluiting van de kraamperiode had moeten zijn, sloeg om in de nachtmerrie van elke ouder. Lisette deelt hun verhaal.
Hoe een prachtig weekend omsloeg in de grootste nachtmerrie van elke ouder..
Donderdag 27 februari 2020 werden wij na een droombevalling voor de tweede keer ouders van een kerngezond jongetje, Nio. Zo trots als een pauw wandelden wij de volgende dag met onze kersverse spruit het ziekenhuis uit.
Al snel veranderde de teleurstelling van de stilte in de kraamweek in het genieten van de rust
Eerste corona melding en de kraamperiode
Toen nog niet wetende dat die dag de eerste corona melding in Amsterdam gemeld was, gingen wij een hele rare kraamperiode in. Waar bij de geboorte van Joah de deurbel maar bleef gaan, bleef het bij Nio stil. Ikzelf ben een echt gezelschapsmens en had mij zeer verheugd op alle kraambezoekjes. Maar al snel veranderde de teleurstelling van de stilte in de kraamweek in het genieten van de rust. Mijn vriend moest vanuit huis gaan werken vanwege corona en zo ontstond ons eigen veilige coconnetje met zijn viertjes. Totaal afgezonderd van de gekke enge buitenwereld. Het voelde voor ons een luxe dat wij deze periode met zijn vieren mochten doorbrengen. Welke papa kan nou zeggen dat hij de eerste 11 weken na de geboorte van zijn zoon erbij heeft kunnen zijn?
Ik voelde mij zo rijk toen ik naar mijn drie mannen keek en ze zag genieten
Kraamperiode afsluiten op Texel
Omdat ik toch weer aan het werk moest en de crèche weer open zou gaan, hadden wij besloten om dat weekend onze kraamperiode af te sluiten op ons geliefde Texel.
Zaterdagochtend waren wij al vroeg in touw en hadden we besloten om e-bikes te huren om lekker het eiland rond te fietsen. Joah bij papa achterop en Nio bij mama lekker warm in de buikdrager. Het zonnetje scheen en Texel zag er zoals altijd prachtig uit. We maakten korte pauzes om een visje te eten en om Joah de schaapjes te laten aaien. Ik voelde mij zo rijk toen ik naar mijn drie mannen keek en ze zag genieten. ‘Wat een goed idee om er even lekker tussen uit te gaan, voordat het normale leven weer begint’, dacht ik nog.
Niet wetende dat na die dag ons leven nooit meer normaal zou zijn. Aan het eind van de dag hadden wij onze fietsen weer ingeleverd en zijn wij nog even bij vrienden op bezoek geweest. Eenmaal terug bij ons huisje legde ik de kindjes in bed en schonk ik een wijntje voor mijn vriend en mijzelf in. Mijn vriend had die week ervoor een GoPro camera gekocht en had ons hele fiets avontuur daarmee vastgelegd. Trots zaten wij samen de beelden te bekijken en moest ik een traantje laten. Ik vertelde aan mijn vriend hoe ontzettend gelukkig en dankbaar ik was voor mijn mannen.
Moe maar voldaan ging ik naar bed. Om 1 uur ’s nachts werd Nio wakker en gaf ik hem nog even de fles en sliep hij weer lekker verder. Om 7 uur ‘s ochtends werd ik wakker en keek ik gelijk naar het bedje naast mij waar Nio in lag te slapen. ‘Zo kleintje jij hebt lekker doorgeslapen’, dacht ik toen nog…
Met 112 aan de telefoon moest mijn vriend de reanimatie in gang zetten
De nachtmerrie van elke ouder
Ik raakte zijn bolle wangetjes aan, maar ze voelden heel koud aan. Toen zag ik dat er bloed uit zijn neusje stroomde. Ik schreeuwde naar mijn vriend die in de andere kamer naast onze oudste zoon lag te slapen. Vanaf dat moment ging alles zo snel. Met 112 aan de telefoon moest mijn vriend de reanimatie in gang zetten. Al snel arriveerden de politie en ambulance en stond de halve camping in hun ochtendkleding om ons huisje heen. Het ambulancepersoneel heeft de reanimatie overgenomen, maar kwam al snel naar buiten om ons te vertellen dat Nio er niet meer was..
De grond zakte onder onze voeten vandaan. Hoe kan dit? Wat is er gebeurd?
De eerste weken waren de eerste gedachten als ik wakker werd ’s ochtends: ‘Bah, wat een nare droom’. Totdat ik besefte dat deze nachtmerrie geen nachtmerrie is, maar de werkelijkheid is en ons leven op dat moment.
Hij is overleden aan een bacterie die ervoor gezorgd heeft dat hij een infectie in zijn longen heeft gekregen
Wij hebben Nio laten onderzoeken en hij is overleden aan een bacterie die ervoor gezorgd heeft dat hij een infectie in zijn longen heeft gekregen. Welke bacterie, is nog steeds onduidelijk en de kans dat wij daar ooit achter komen, wordt met de dag kleiner. Het weefsel wat zij hebben afgenomen is niet genoeg om het onderzoek te voltooien en daarbij begint het te verouderen. Domme pech, zeiden de artsen..
Lief klein mannetje, wat laat je een leegte achter. Je zult voor altijd in ons hart zijn. Papa, mama en Joah houden van jou. 
Met behulp van stichting steunpunt Nova hebben Lisette en haar gezin, familie en vrienden op een waardevolle en liefdevolle manier afscheid kunnen nemen van Nio. De stichting ondersteunt ouders bij het afscheid en de rouwverwerking.
Op 15 oktober 2023 gaat Lisette de halve marathon van Amsterdam rennen om geld in te zamelen voor de stichting, zodat ouders die in een soortgelijke situatie komen, bijgestaan kunnen worden in dit verlies.
Mocht je kunnen en willen doneren, kan dit hier.
Je kan Lisette volgen op haar Instagram!
