In 2019 kreeg Robbie de diagnose hersenkanker. Desondanks haalt hij kracht om door te gaan uit zijn gezin en God. Hij heeft zo veel doorzettingsvermogen dat hij ook mee heeft gedaan aan Kamp van Koningsbrugge; een programma waarin ‘normale’ Nederlanders mogen ervaren hoe de opleiding tot Special Forces is. Wat voor behandeltraject ondergaat hij? En hoe gaat het nu met hem?
In 2019 kreeg je het nieuws dat je een kwaadaardige hersentumor hebt; hersenkanker. Met welke klachten ging je naar de dokter?
Ik heb nooit klachten ervaren. Ik ging knock-out tijdens een bokswedstrijd. De enige bond waarbij je een scan moet laten doen na knock-out gegaan te zijn, is Glory. Dat heb ik dus gelukkig gedaan. Eerst heb ik de scan 5 maanden uitgesteld, omdat ik dacht er is niks aan de hand was met me. Achteraf niet slim.
Ik denk dat niemand zich echt kan voorstellen hoe het is om te horen dat je kanker hebt. Hoe ging dat moment bij jou?
Ik vond het op het moment heel erg. Niet de tumor, maar het feit dat ik niet meer kon kickboksen. Kort erna deed het me eigenlijk weinig en heb ik de dokters laten zien dat zelfs boksen met een tumor kon, ook kamp v Koningsbrugge (zwaarste militairen trainingen) gingen fysiek makkelijk.
Kracht haal ik uit God en mijn gezin
Je was succesvol kickbokser en kreeg toen opeens te horen dat je ziek bent. Waar haal je de kracht vandaan om toch door te blijven gaan?
Kracht haal ik uit God en mijn gezin. Wat niet mogelijk is bij de mens is mogelijk bij God. De bijbel is een prachtig boek waaraan ik me vasthoud en de dokters keer op keer hun ongelijk mee bewijs.
Dat je een doorzetter bent, kon iedereen zien in het afgelopen seizoen van ‘Kamp van Koningsbrugge’. Een programma waarin ‘normale’ Nederlanders mogen ervaren hoe de opleiding tot Special Forces is. Waarom heb je je daar voor opgegeven?
Ik heb me opgegeven voor kamp van Koningsbrugge, omdat mijn kickboks afscheid keer op keer werd uitgesteld door corona en me dit dan wel een toffe uitdaging leek voor 2 miljoen mensen die het volgde vanaf de televisie.
Helaas heb je het einde niet gehaald, maar wat Ray, één van de instructeurs, mooi zei: “Het gevecht dat jij aan het voeren bent, dat weten we niet.’ Hoe gaat het nu met je?
Ik heb het einde inderdaad niet gehaald. Je moest kennelijk je emoties meer tonen, ik dacht: ‘ik ben toch geen vrouw.’ Ik had het me echt als een soort rambo achtig iets voorgesteld. Ik heb nu een tweede operatie achter de rug. Alles weghalen ging niet. Je kan het vergelijken met een druppel rode verf die in een emmer witte verf valt. Je moet dan bijna heel de emmer leegscheppen om al het rode te verwijderen. Dat kan in het hoofd niet. Ze zijn al zo diep gegaan dat ik aan beide ogen mijn zicht rechts ben kwijtgeraakt. Ik zie nu dus alleen alles van links en rechtdoor, een soort tunnelvisie haha.
Hierna start een traject van chemotherapie
Hoe ziet je behandeltraject er nu uit?
Momenteel zit ik nu in de wachtkamer voor mijn tiende bestraling. Ik krijg er 5 per week. Hierna start een traject van chemotherapie. Ik krijg dan een maand chemo, dan een maand rust en dat 12 maanden lang.
