Tijdens haar studie hbo verpleegkunde kreeg Ashley de diagnose MS. Ondanks dit heeft ze haar diploma gehaald, werkt ze als verpleegkundige én is ze in opleiding tot verpleegkundig specialist.
Studeren en MS, Als iemand daar iets over kan schrijven ben ik het wel
Ik volgde de studie hbo verpleegkunde toen bij mij de diagnose MS gesteld werd
Diagnose MS
Ik volgde de studie hbo verpleegkunde toen bij mij de diagnose MS gesteld werd. Ondanks dat mijn ogen er een voor een mee kapten en mijn benen het begaven, lukte het om studievertraging te voorkomen. Tussen het afstudeeronderzoek en reïntegreren op een andere afdeling (ik moest mezelf namelijk bewijzen) vroor ik twee keer een cyclus eicellen in.
Ik heb oneindig veel doorzettingsvermogen
Studeren en ziek zijn
Ik weet als geen ander hoe je kunt studeren en ziek zijn tegelijkertijd. Zelfs na een stamceltransplantatie besloot ik toch weer verder te studeren. Dit keer als verpleegkundig specialist. Dit was niet even een cursus, maar een zware master.
Iedereen tegen wie ik het vertelde, vroeg zich af of ik dat wel moest doen en vertelde dat je dan geen sociaal leven meer hebt en het echt een zware studie is. Zelf dacht ik: ‘Ik heb wel voor hetere vuren gestaan’.
Ik begon met een structuurjunkie agenda en sprak met mezelf af dat ik mij aan mijn grenzen zou houden. Zo heb ik mijn omgeving verteld wat ik wilde gaan doen en dat er sociaal dus weinig ruimte was. Dat ik onder voorbehoud dingen kon afspreken, maar als ik qua studie niet lekker uitkwam, ik het zal annuleren. Ik sprak met mezelf af dat ik ’s avonds nooit aan mijn studie zou zitten. Ik heb ’s avonds niet veel energie meer na een dag werken.
Mijn studeerdagen bestaan uit de dagen dat ik vrij ben. Als ik mijn week inplan, plan ik eerst mijn ontspanning in en vervolgens de taken. Ik gebruik als ik thuis studeer de pomodorro techniek, dit helpt om productief te zijn.
Leren zag ik als een berg tegenop. Ik zou toetsen gaan krijgen, maar cognitief was in voor de stamceltransplantatie heel slecht. Dit vond ik dus heel spannend.
Ik wilde slimmer leren, het moest makkelijker voor mij zijn, niet moeilijker. Zo bereid ik net als een ander de les voor, na de les maak ik flashcards (kaartjes om jezelf te overhoren). Ik bedenk zelf de vragen waarvan ik denk dat het relevant is. Vervolgens leer ik deze kaartjes. Ik gebruik de leitner techniek; drie boxen met kaartjes, heb je het kaartje goed gaat het naar box 2 (leer je om de drie dagen), weer goed gaat het naar box 3 (om de vijf dagen herhalen). Voor mij werkt deze techniek goed en ondanks alle schade heb ik tot nu toe alle toetsen gehaald.
Door goede grenzen te stellen en me aan mijn afspraken te houden, kan ik dit volhouden. Makkelijk is het niet, maar ik heb oneindig veel doorzettingsvermogen en ook dat gaat gepaard met allerlei emoties en gevoelens. Maar als ik uiteindelijk dat diploma in handen heb, kan ik zo ontzettend trots op mezelf zijn.
Zelf bloei en groei ik met de schade die er is
Werk in verpleeghuis en afstuderen
Op dit moment ben ik werkzaam op de langdurige zorgafdeling in een verpleeghuis en doe ik mijn afstudeeronderzoek naar de effecten van Positieve Gezondheid bij ouderen.
Soms zeggen ouderen tegen mij: “Meid, wacht maar tot je oud bent”. Dan grijns is, want deze mensen weten niet dat ik heel goed weet hoe invalide zijn voelt. Hoe je steeds meer inlevert en op moet geven. Ik probeer juist het goede in de ouderen te zien door te kijken naar wat zij nog wel kunnen in plaats van niet. Zelf heeft mij dat tot zover geschopt als waar ik nu ben.
Geef nooit op, haal juist de energie uit mensen die zeggen dat je het niet gaat maken en ontdek je grenzen. Je kan meer dan dat je denkt. Zelf bloei en groei ik met de schade die er is.
